Η χαμένη γενιά των 30αρηδων

του Νίκου Μπαϊρακτάρη

Σ’ αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω θα δώσω την δική μου οπτική για την γενιά  των 30αρηδων μιας και σε λίγους μήνες γίνομαι 30 χρόνων.

Έχοντας ζήσει όπως εκατοντάδες χιλιάδες νέοι γύρω στα 30, με ανεργία και ημιανεργία (ημιαπασχόληση), καλό θα ήταν να γίνει μια προσπάθεια να εξηγηθεί το φαινόμενο της πολιτικής απάθειας και της λανθασμένης αντιμετώπισης της κοινωνικο-πολιτικής κατάστασης στην χώρα μας, από τους νέους.

Για πολλούς νέους στην ηλικία μου, τα παιδικά τους χρόνια τα θυμούνται ως εξής: Στην αρχή είχαμε το gameboy και μετά, μέχρι το 2000, το PlayStation 2. Έπειτα, γύρω στο 2002-2004, ήρθε το κινητό στη ζωή μας. Το 2001 γίνεται η επίθεση στους δίδυμους πύργους. Έπειτα, το 2002, άλλαξε το νόμισμα και νομίζαμε ότι πλέον είμαστε πραγματικά πολύ Ευρωπαίοι. Το 2004 ζήσαμε το πανηγυράκι των ολυμπιακών αγώνων. Ακολουθεί χρονικά το γρήγορο ίντερνετ με εξελιγμένους υπολογιστές και δυνατότητα να παίζεις και στο ίντερνετ, για ώρες, με υψηλής ποιότητας ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αργότερα, το 2005-2008, το youtube, Facebook, Skype με δυνατότητα βίντεο-κλήσης, κινητά με κάμερα υψηλής ευκρίνειας… πλέον αρχίσαμε να διαμορφώνουμε την αντίληψη ότι οι εικόνες που ανεβάζεις στο Facebook σε αναδεικνύουν ως άτομο, ως προσωπικότητα, και θα κερδίσεις την εκτίμηση και την επιβεβαίωση των γύρω σου μέσα από τα like τους. Η πλατφόρμα αυτήν θα μας δώσει την ψευδαίσθηση ότι μας βοηθάει πάρα πολύ να βρούμε ερωτική σύντροφο. Έπειτα έγινε η δολοφονία του 15χρονου Γρηγορόπουλου. Κάποιοι το ξεχάσαμε, δυστυχώς γρήγορα…

Και εκεί που όλα στην ζωή κυλούσαν σαν παραμύθι, ξαφνικά έρχεται η πρώτη μπουνιά που λέγεται πρώτο μνημόνιο. Έπειτα οι κινητοποιήσεις στην πλατεία του συντάγματος από τους αγανακτισμένους. Ξύλο, δακρυγόνα και πολύ αίμα από τα ΜΑΤ προς τους διαδηλωτές. Και το παραμύθι συνεχίζεται. Εξελίσσονται τα κινητά καθώς πλέον κυκλοφορούν κινητά αφής, εμφανίζεται το viber, η βίντεο-κλήση μέσω κινητού και περιμένοντας ότι η οικονομική κρίση θα τελειώσει σύντομα,  εμφανίζεται η κυβέρνηση Παπαδήμου όπου τραπεζίτης, γίνεται ξαφνικά για πρώτη φορά πρωθυπουργός! Η γενιά μου βλέπει το απίστευτο, να ενώνεται το ΠΑΣΟΚ με την ΝΔ όπου εφαρμόζεται το 2^ο μνημόνιο.

Η γενιά γύρω στα 20 με 25, δεν έδειξε τότε ιδιαίτερη αντίδραση, δεχόμενη το νέο παραμύθι ότι υπάρχει ελπίδα με τον Σύριζα. Παράλληλα συντελούνταν μια πρωτοφανής πνευματική λοβοτομή σε πολλούς που ήταν τότε λύκειο, φοιτητές και όχι μόνο, μέσω της προπαγάνδας για την Χρυσή Αυγή. Σαν αντιστάθμισμα στο φασισμό, αρκετοί νέοι όπως εγώ, είμασταν αντίφα, αναρχικοί, κάποιοι απολιτίκ άπατρις. Μέχρι το 2015 είχαν φύγει γύρω στους 500.000 Έλληνες κυρίως νέοι στο εξωτερικό, η εκτίναξη του δημοσίου χρέους είχε φτάσει σε τρομακτικά επίπεδα, 1,5 εκατομμύρια άνεργοι, κατώτατος μισθός της ξεφτίλας στα 490 καθαρά, χιλιάδες λουκέτα, άνθρωποι πλέον να ψάχνουν κάτι χρήσιμο να βρουν στα σκουπίδια. Στην Αθήνα να είναι απλή καθημερινότητα να βλέπεις στους δρόμους άστεγους σε άθλια κατάσταση. Όλα αυτά γεννούσαν απέχθεια και ανθελληνικά συναισθήματα στον νέο κόσμο που περίμενε να τελειώσει την σχολή του, η οποία ήταν πλέον υποστελεχωμένη, ή έβλεπε να καταρρέει το εισόδημα του.

Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά στην κοινωνία, φτάνουμε στο δημοψήφισμα του 2015. Μετά τον εκβιασμό που κάνανε μέσα από τα κανάλια και όπως μετέτρεψαν οι πολιτικοί το όχι σε ναι, συνειδητοποίησα ότι ετοιμάζονται να την διαλύσουν την χώρα. Αρχίζοντας να διαπιστώνω, τότε, το 2016, και ένα σημαντικό πρόβλημα στον αναρχικό χώρο. Πως είναι δυνατόν να λες το σύνθημα «Λαέ θυμήσου το χώμα που πατάς, που ελευθέρωσε ο Άρης και το ΕΑΜ ΕΛΑΣ», ενώ μοιράζεις εφημερίδες με τίτλο Άπατρις; Για την εθνική ανεξαρτησία δεν αγωνίστηκαν το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ;

Τον Μάιο του 2016 ο Σύριζα ξεπουλάει τα πάντα. Για 99 χρόνια δούλοι. Στη συνέχεια ακολούθησε η σύλληψη των δύο στρατιωτικών, η τραγωδία με την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών… Ασύστολα ψέματα από τον Σύριζα για 4,5 χρόνια και η κοινωνία να τα αποδέχεται όλα! Είδαμε για πρώτη φορά εκατοντάδες «αριστερά» δακρυγόνα στο συλλαλητήριο για το Σκοπιανό. Αφού συνέβησαν όλα αυτά, ήρθε η χαριστική βολή. Στις εκλογές του καλοκαιριού του 2019, 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι ψήφισαν ΝΔ, Σύριζα, ΠΑΣΟΚ. Το πρώτο πράγμα που είπα ήταν ότι δεν ανήκω πλέον σε αυτήν την κοινωνία. Εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο εχθρικά έθνη που ζουν στην ίδια χώρα. Το ένα έχει ταυτιστεί  πλήρως με το άθλιο υποκείμενο που ψηφίζει, πού εκπροσωπεί την εθελοδουλία, την εθνική ταπείνωση, την οικονομική υποδούλωση, και ένα άλλο έθνος που ψάχνει να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του.

Φτάσαμε πλέον στην μετά–κορωναϊού εποχή με την οικονομική, κοινωνική, εθνική κατάρρευση και αποσύνθεση να βρίσκονται πάρα πολύ κοντά. Αυτή η γενιά δεν είχε παρά ελάχιστα υγιή πρότυπα και αντιλήψεις για το πως θα αντιδράσει σε αυτήν την κατάσταση. Για πολλούς ανθρώπους, κυρίως των παλαιότερων γενεών, η νοοτροπία είναι το πώς θα βολευτούμε, πώς θα ξεφύγουμε από την κατάρρευση που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα αρκεί να υπάρχει ο μισθουλάκος, η συνταξούλα, και όλα  καλά, τουλάχιστον δεν πεινάμε και δεν πειράζει αν κάποιοι αυτοκτονούν ή γκρεμίζεται η ζωή τους . Όλα μέσα στην νέα «κανονικότητα» είναι φυσιολογικά.

Η γενιά μου είχε και έχει την δυνατότητα να έχει πολλά, αλλά έχει πολύ λίγα και αυτό για το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, θεωρείται φυσιολογικό! Είμαστε εξαρτημένοι οικονομικά σε μεγάλο βαθμό από τους γονείς μας, είμαστε πολλοί που ακόμη ζούμε μαζί τους, χωρίς καμία προοπτική να αποκτήσουμε δική μας περιουσία, χωρίς καμία δυνατότητα αποταμίευσης ή οικονομικής ανεξαρτησίας ώστε να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε οικογένεια. Συνέβησαν πάρα πολλά γεγονότα, αποβλακωθήκαμε από το ίντερνετ, την τηλεόραση, από την τεχνολογική πρόοδο. Και ξεχάσαμε κάτι πολύ σημαντικό. Ότι προκειμένου να ζεις ελεύθερος, με δικαιώματα, με αξιοπρέπεια, με ικανοποιητικούς μισθούς, χωρίς κατάθλιψη, είναι πολύ σημαντικό να αγωνίζεσαι για την πνευματική και κοινωνική σου μόρφωση ώστε να μπορείς να υπερασπίζεσαι την πατρίδα σου, το έθνος, που είναι η πηγή όλων των ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.

Εγώ εντάχθηκα στο ΕΠΑΜ με σκοπό την εφαρμογή των 5 προσταγμάτων, ως προϋπόθεση για τη δημιουργία μιας νέας Ελλάδας, πραγματικά ελεύθερης και δημοκρατικής μετά από χιλιάδες χρόνια, και καλώ όλους τους νέους να συμπορευτούν στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική απελευθέρωση, πριν να είναι πολύ αργά.

Ο Νίκος ΜπαΪρακτάρης είναι μέλος της Π.Γ. του ΕΠΑΜ