Γίνε Μέλος
Ανάλαβε Δράση
Ενίσχυσέ Μας
Θα πρέπει να είναι καθαρό ότι εντός των σημερινών πλαισίων κοινοβουλευτισμού δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική λύση υπέρ του λαού. Ούτε να προχωρήσουμε σε ριζική αλλαγή πορείας. Ο λόγος είναι απλός: οι κυβερνώντες έχουν περάσει στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας όλες τις βασικές δεσμεύσεις προς του δανειστές και την ευρωζώνη με αποτέλεσμα να είναι άκρως ευάλωτη η χώρα σε πιέσεις, εκβιασμούς, ακόμη και επεμβάσεις άνωθεν και έξωθεν.
Μόνο με την ανατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος δεσμεύσεων και συμφωνιών μπορεί να ξεκινήσει η αλλαγή πορείας. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο από την πλειοψηφία του λαού εξαναγκάζοντας σε παραίτηση την κυβέρνηση και σε διάλυση το κοινοβούλιο με σκοπό να υπάρξει μια έκτακτη, προσωρινή κυβέρνηση που μπορούμε να την ονομάσουμε Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας που θα έχει σαν βασική αποστολή να διακόψει τη συνέχεια του κράτους και να ανοίξει τον δρόμο για την διαδοχή του κράτους από μια νέα πολιτική και πολιτειακή μορφή του κυρίαρχου λαού. Πράγμα που μπορεί να γίνει με όρους δημοκρατίας μόνο με έναν τρόπο: την σύγκληση Συντακτική Εθνοσυνέλευσης και την ψήφιση νέου Συντάγματος, νέου θεμελιώδους νόμου που θα επανακαθορίζει από μηδενικής βάσης όλες τις σχέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του ελληνικού λαού.
Η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας θα αναδειχθεί από τα κάτω, δηλαδή από εκείνες τις συλλογικότητες που θα ηγηθούν της ανατροπής και θα εκφράζουν μαχητικά την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η Επιτροπή αυτή θα αναλάβει να διοικεί στο μεσοδιάστημα μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με Συντακτικές Πράξεις. Την σύνταξη και την υλοποίηση των Συντακτικών Πράξεων θα αναλάβουν οι γενικές συνελεύσεις και οι συλλογικότητες του λαού σε κάθε τομέα ευθύνης και κοινωνικής δράσης.
Με τον τρόπο αυτό θα πρέπει από την πρώτη στιγμή ο λαός απευθείας θα μάθει να αποφασίζει και να διευθετεί τις υποθέσεις του στην υγεία, στην παιδεία, στην οικονομία, κοκ. Έτσι θα δοθεί η δυνατότητα να ανασυγκροτηθεί από μηδενικής βάσης ολόκληρη η δημόσια διοίκηση και να απαλλαγεί από τον βραχνά της πολιτικής και κομματικής υποδούλωσης, καθώς επίσης και του φιλοτομαρισμού που κυριαρχεί. Ενώ ταυτόχρονα η τοπική αυτοδιοίκηση θα επανιδρυθεί από τις πρώτες κιόλας ημέρες ως κοινότητα αυτοδιοικούμενων πολιτών στη βάση της δικής τους ελεύθερης συλλογικής θέλησης.
Μια από τις πρώτες Συντακτικές Πράξεις της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας θα είναι η κατάρτιση κατηγορητηρίου και η συγκρότηση ενός μικτού ορκωτού δικαστηρίου με ευρεία συμμετοχή πολιτών όπου θα λογοδοτήσουν όλοι οι πολιτικοί, δικαστικοί, δημόσιοι λειτουργοί, δημοσιογράφοι και άλλοι που διέπραξαν εσχάτη προδοσία εναντίον του ελληνικού λαού και της χώρας. Στο σκαμνί οφείλει να καθίσει όχι μόνο η συμπολίτευση, αλλά και η αντιπολίτευση που όλο αυτό το διάστημα με την παρουσία της στην Βουλή νομιμοποιεί τις απανωτές εκτροπές και τις βάναυσες παραβιάσεις ακόμη και των πιο θεμελιωδών δικαιωμάτων του λαού.
Επίσης αυτή η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας θα ανακοινώσει την αποδέσμευση από το ευρώ και την ΟΝΕ το ταχύτερο δυνατό και την συντεταγμένη επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα. Ταυτόχρονα θα ανακοινώσει ότι σταματά όλες τις πληρωμές των δανειστών της χώρας. Με βάση την Συνθήκη της Βιέννης του 1969, που το 1980 μετατράπηκε σε σύμβαση του ΟΗΕ, αλλά και με βάση τις βασικές προβλέψεις του διεθνούς δικαίου, θα ανακοινώσει ότι όλες οι συμφωνίες και οι συμβάσεις που υπεγράφησαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου θεωρούνται ότι δεν διαθέτουν οιανδήποτε νομική ισχύ καθώς επιβλήθηκαν στην χώρα με ανοιχτές απειλές για άσκηση βίας, δηλαδή με εκβιασμό. Κι επομένως θεωρούνται ως μηδέποτε γενόμενες.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που θα καθίσουν στο σκαμνί οι Έλληνες πολιτικοί που αποδέχτηκαν τον εκβιασμό και έτσι διέπραξαν εσχάτη προδοσία. Όπως επίσης και ο λόγος που θα κινηθεί το ελληνικό κράτος εναντίον των κυβερνώντων και των αξιωματούχων της ευρωζώνης που επέβαλαν με εκβιασμούς και πιέσεις την μαζική εξόντωση του ελληνικού λαού διαμέσου των επιβαλλόμενων πολιτικών, ως εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας κατά τα προβλεπόμενα του διεθνούς ποινικού δικαίου.
Για εμάς το δίλημμα είναι καθαρό: Είτε συμβιβάζεσαι με την υπάρχουσα κατάσταση και απλά διεκδικείς τρόπους να την διαχειριστείς καλύτερα, είτε την ανατρέπεις. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Όσο περιμένουμε τον από μηχανής Θεό να μας γλυτώσει με κάποιο θαύμα, τόσο θα βιώνουμε την πιο απόλυτη καταστροφή. Ρεαλιστική πρόταση είναι εκείνη που δεν αφήνει εκτεθειμένο τον λαό και την χώρα στις σημερινές απειλές. Δεν επιτρέπει να βυθίζονται άλλο στην απελπισία και την απόγνωση. Αν ο λαός το πάρει απόφαση η ανάκαμψη θα γίνει πολύ γρήγορα και με εντυπωσιακά αποτελέσματα για τα λαϊκά στρώματα από τα πρώτα κιόλας εικοσιτετράωρα. Τι πρέπει να γίνει;
Πρώτο: Να σταματήσουμε να εξαρτιόμαστε από τις δόσεις των δανείων της ευρωζώνης που δίνονται με ρήτρα την καταστροφή και το ξεπούλημα της χώρας. Η άρνηση πληρωμής θα πρέπει να συνοδευτεί με αποκήρυξη του χρέους ως παράνομου και καταχρηστικού με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Αν δεν ξεμπερδέψουμε ολοκληρωτικά από το χρέος δεν μπορούμε να μιλάμε για οτιδήποτε άλλο. Δεν μπορούμε να μιλάμε για άλλη πολιτική, εκτός από ασκήσεις επί χάρτου. Το χρέος της Ελλάδας προς το ευρωσύστημα είναι τουλάχιστον 240 δις ευρώ από τα 340 δις ευρώ συνολικού δημόσιου χρέους. Πρόκειται για τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης. Τι ακριβώς κάνουμε μ’ αυτά;
Ή διαπραγματευόμαστε για να περικόψουμε κάποιο μέρος, αλλά αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην χώρα προκειμένου να πάρει τα δάνεια αυτά, ή μονομερώς καταγγέλλουμε ως απεχθείς τις συμβάσεις και τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην χώρα και επομένως διαγράφουμε μονομερώς το προϊόν αυτών των δανείων. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει.
Πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί η τακτική της επαναδιαπραγμάτευσης στην περίπτωση αυτή; Πώς θα μπορούσε να επαναδιαπραγματευθεί κανείς με τον μηχανισμό που τον δανείζει, όταν ο ίδιος αυτός μηχανισμός έχει αποκλείσει εκ προοιμίου την διαπραγμάτευση για έστω μερική περικοπή των χρεών; Θα πούμε εδώ για όσους δεν ξέρουν ότι ο ΕΜΣ που θα αναλάβει οσονούπω τον δανεισμό και τα χρέη προς το ευρωσύστημα της Ελλάδας, προβλέπει τα εξής στο άρθρο 32, παρ. 8 της Συνθήκης ίδρυσής του: «Στον βαθμό που είναι αναγκαίο για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παρούσα συνθήκη, όλη η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως.» Κατανοητό; Πώς λοιπόν μιλάνε για ρυθμίσεις, τροποποιήσεις και μορατόρια με τους δανειστές οι οπαδοί της επαναδιαπραγμάτευσης; Ξέρουν για τι μιλάνε, ή απλά κοροϊδεύουν τον απληροφόρητο κόσμο;
Αν μάλιστα ισχύει αυτό που είπε ο Στουρνάρας μόλις πρόσφατα ότι η Ελλάδα έχει δανειστεί έως σήμερα 550 δις ευρώ και επομένως τα χρωστά στο ευρωσύστημα, τότε τι μπορούμε να κάνουμε; Προφανώς ο Στουρνάρας αναφέρεται όχι μόνο στα 240 δις ευρώ των επίσημων δανείων από το μηχανισμό στήριξης, αλλά και στα 310 που το κράτος έχει εγγυηθεί, ή έχει αναλάβει για την ενίσχυση των εγχώριων τραπεζών από το ευρωσύστημα. Πώς ξεφορτωνόμαστε αυτό το δυσθεώρητο όγκο νέου χρέους;
Μόνο με έναν τρόπο: μονομερή διαγραφή μετά από καταγγελία του, έξοδο από το ευρωσύστημα, χρεοκοπία των εγχώριων τραπεζών υπό δημόσιο έλεγχο και εκκαθάριση τους.
Γι’ αυτό και διαγραφή χρέους χωρίς να τεθεί η χώρα υπό καθεστώς χρεοκοπίας – όπως είναι σήμερα – μπορεί να γίνει μόνο φεύγοντας από την ευρωζώνη. Να δηλώσουμε δηλαδή την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ και την ευρωζώνη με σκοπό την εισαγωγή εθνικού κρατικού νομίσματος προκειμένου να έχουμε την δυνατότητα και την ελευθερία να ανατάξουμε την οικονομία μας με βάση τα δικά μας μέτρα και σταθμά, με βάση τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και όχι της ευρωπαϊκής τραπεζοκρατίας. Από κει και πέρα, θα χρειαστούμε 6-8 μήνες για να εισαχθεί το νέο εθνικό κρατικό νόμισμα. Αυτό το μεσοδιάστημα μας πρέπει να πάρουμε ορισμένα πολύ άμεσα μέτρα:
Θα πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη μας ότι οι τράπεζες δεν θα έχουν ούτε τον χαρακτήρα, ούτε την μορφή την σημερινή. Θα έχουν τεθεί υπό δημόσιο έλεγχο και εκκαθάριση προκειμένου να ανακαλύψουμε που πήγαν τα εκατοντάδες δις ευρώ των ενεργητικών τους, ποιος επωφελήθηκε απ’ αυτά και ποιος πρέπει να καθίσει στο σκαμνί για απιστία και ληστρική συμπεριφορά. Με τον τρόπο αυτό θα μας δοθεί η δυνατότητα να ανοικοδομήσουμε το τραπεζικό σύστημα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, με απόλυτη διαφάνεια συναλλαγών, από μηδενικής βάσης σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες μιας ανάπτυξης προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Έτσι θα μας δοθεί από την πρώτη στιγμή να ξεμπερδέψουμε με τα ιδιωτικά χρέη, σβήνοντας πρώτα και κύρια εκείνα που τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίοι αδυνατούν να εξυπηρετήσουν, αλλά και να προετοιμάσουμε την ομαλή μετάβαση στο εθνικό κρατικό νόμισμα όταν θα είμαστε έτοιμοι. Η μετάβαση αυτή θα γίνει με τους ίδιους όρους που έγινε και η μετάβαση από δραχμή σε ευρώ.
Φυσικά το κλειδί για όλα αυτά είναι η γρήγορη επανεκκίνηση της ελληνικής παραγωγής και των επενδύσεων. Αυτό μπορεί να γίνει, αφενός, με τη διάθεση ανοιχτών πιστώσεων για όσους ασχολούνται ή θέλουν να επενδύσουν στην παραγωγή με κριτήριο την προστιθέμενη αξία και τις θέσεις σταθερής απασχόλησης που παράγουν και, αφετέρου, ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στις παραγωγικές υποδομές της ελληνικής οικονομίας απαλλαγμένο από ημέτερους και μεγαλοκαρχαρίες. Όλα αυτά θα δώσουν μια απότομη ανοδική ώθηση στην οικονομία, τέτοια που όταν το εθνικό νόμισμα τελικά εισαχθεί να σταθεροποιηθεί και να αποκτήσει ισοτιμία χωρίς μεγάλες αναταράξεις.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
ΟΙ 25 ΔΕΣΜΕΣ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ 100 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ Η ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.
Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να ληφθούν τις πρώτες 100 ημέρες μιας νέας διακυβέρνησης από τον ίδιο τον λαό με την μορφή της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι μέσα στις πρώτες 100 ημέρες όλα αυτά τα μέτρα θα έχουν ολοκληρωθεί. Πρόκειται ουσιαστικά για 25 δέσμες μέτρων που πρέπει να τεθούν άμεσα σε εφαρμογή από τις πρώτες 100 ημέρες, ώστε να αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας και η ανοικοδόμηση της χώρας προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αν δεν τεθούν σε εφαρμογή αυτές οι 25 δέσμες μέτρων από τις πρώτες 100 ημέρες της πολιτικής μεταβολής, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάκαμψη, ούτε για ριζική αλλαγή πορείας. Όσο καθυστερεί η εφαρμογή τους τόσο θα βαθαίνει η ύφεση, τόσο θα καταρρέει η οικονομία και τόσο η χώρα θα είναι ανοιχτή σε πιέσεις από το εξωτερικό και το εσωτερικό.
Ποιες είναι αυτές οι 25 δέσμες μέτρων που οφείλουμε να εφαρμόσουμε από τις πρώτες ημέρες;
Με την ψήφιση του νέου Συντάγματος η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας διαλύεται μαζί με την Συντακτική Εθνοσυνέλευση και προκηρύσσονται εκλογές για την τακτική διακυβέρνηση της νέας δημοκρατικής πολιτείας των Ελλήνων πολιτών.
Ο Δημήτρης Καζάκης είναι οικονομολόγος, ιδρυτικό μέλος και Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.
Η Ισλανδία είναι πολύ πιο μικρή απο την Ελλάδα αλλά οι Ισλανδοί δεν διακατέχονται, όπως αποδείχθηκε, απο συναισθήματα μειονεξίας. Απαίτησαν και κέρδισαν την ελευθερία τους, αποτινάσσοντας τα χρέη που προσπάθησαν να τους φορτώσουν. Το τίμημα το πληρώνουμε τώρα που είμαστε εντός ευρωζώνης. Όποιος φοβάται την ελευθερία του, είναι σίγουρο οτι την χάνει.
ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ
Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα
571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια) ευρώ
διαβάστε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια! Μια έρευνα –
απάντηση στους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας, όπως η «Bild»
και το «Focus»!
– Είναι η Ελλάδα το απείθαρχο και ατίθασο παιδί της Ευρώπης και ένα
από τα πλέον ατίθασα παγκοσμίως;
– Μας αξίζει που το «Focus» χρησιμοποιεί τα αγάλματα των προγόνων μας
για να μας κάνει άσεμνες χειρονομίες με το δάχτυλο;
– Είμαστε τεμπέληδες και κατά το κοινώς λεγόμενο «μπαταξήδες» που δεν
πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές μας;
– Είμαστε ένας λαός καλοπερασάκηδων που αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με
τις συμβατικές υποχρεώσεις μας έναντι των … «συμμάχων» μας;
Ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν μόνο αν ανατρέξουμε στο παρελθόν
και μάλιστα εκ της Εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821.
Ψάξαμε λοιπόν βιβλιογραφία, στοιχεία στο διαδίκτυο και κατορθώσαμε και
ανακαλύψαμε όλα τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από τότε μέχρι σήμερα!
Στις παρακάτω γραμμές θα βρείτε απίστευτες πληροφορίες οι οποίες θα
μας βοηθήσουν να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας στα ερωτήματαπου θέτουν
τα «πειθήνια όργανα» των διεθνών τοκογλύφων όπως το «Focus» και η
«Bild», που δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο να «χτυπούν» την Ελλάδα!
– Η έρευνα που ακολουθεί, διενεργήθηκε το 2011 και δημοσιεύτηκε τότε,
στο adalis.gr [H αρχική δημοσίευση εδώ].
Αξίζει πραγματικά να διαβάσει το αναγνωστικό κοινό, τα εξωφρενικά
δάνεια που σύναψε η χώρα μας με τους γνωστούς οίκους διεθνών
τοκογλύφων, που καταδυναστεύουν την χώρα μας, πριν καν απαλλαχτεί από
τους Οθωμανούς !
Δάνεια, που στο σύνολό τους είναι αποικιοκρατικά, με εξοντωτικούς
όρους, τα οποία τα αποπληρώσαμε μέχρι τελευταίας … δεκάρας!
Δάνεια τα οποία θα πρέπει να επανεξεταστούν, και στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, να γίνουν άμεσα απαιτητά από τους τοκογλύφους, οι
οποίοι σήμερα μας κουνάνε το δάχτυλο υποτιμητικά!
Η έρευνα που ακολουθεί, θα είναι πάντοτε επίκαιρη, για όσο διάστημα το
πολιτικό προσωπικό της χώρας, ΔΕΝ απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων
από απεχθή δάνεια! Και τελικά, ακόμη κι αν δεν βρεθεί ένας πολιτικός
να βάλει στο τραπέζι το θέμα της επιστροφής των δανείων που πληρώσαμε
στους διεθνείς λωποδύτες, θα έρθει η μέρα που ο Ελληνικός Λαός θα τα
πάρει πίσω μόνος του! Τρόποι υπάρχουν πολλοί!
Ελπίζω όμως να μην φτάσουμε ως εκεί!
Αλλά ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση της έρευνας για τα δάνεια που έλαβε
η Ελλάδα, χωρισμένη σε χρονικές περιόδους!
Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που
δεν παραλάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελλε να σηματοδοτήσει
τι θα επακολουθήσει αργότερα. Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της
χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις
κατηγοριοποιούμε
Πρώτη περίοδος 1824 με 1897
Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά
770 εκ. γαλλικά Φράγκα. Το πόσο «καλά παιδιά» ήμασταν καθώς και πόσο
τοκογλύφοι υπήρξαν οι … πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν
τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη
αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων , ήταν 770 εκ. γαλλικά Φράγκα, εντούτοις
στο χέρι πήραμε μόνο … 464 εκ.!!! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ
μιας κα αποτέλεσαν … έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο
μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος !!!
Από ποιους τα πήραμε όμως;
• Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης
το 1824 και το 1825, συνολικά 2,8 εκ. λίρες στερλίνες
• Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832.
• Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ.
•Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ.
γ.φ. και τέλος
•Ενα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ.
Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός. Οι πελατειακές σχέσεις
όμως καθώς και η διαχείριση τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή.
Ετσι , η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά
τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί!
Φτάσαμε έτσι να έχουμε … 12.000 Αξιωματικούς. Δηλαδή, 1,4 αξιωματικοί
για κάθε 2 φανταράκια! Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος διέταξε ποιον μιας
όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνεια μας. Δάνεια που μας έδιναν με
φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας
μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρέωναν να στρατικοποιήσουμε την
Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο
μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών
με την Τουρκία) !!!
Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να
επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς. Έτσι ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε
μισθούς για 12.000 άνδρες στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε
μόνο τόσους !!!
Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825 .
Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαίμης και στο ταμείο του
κράτους βρήκε μόνο … 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα !!!!
Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα
Περίοδος του Οθωνα
Όταν έγινε Βασιλιάς ο Οθωνας, πήρε κι αυτός ένα … δανειάκι και μάλιστα
με την εγγύηση των τριών μεγάλων Δυνάμεων (όπως βλέπετε υπήρχε και
τότε μια … Τρόικα)!
Η κάθε μια εγγυήτρια δύναμη … εγγυήθηκε για το 1/3 του δανείου με μια
διαφορά! Την τρίτη δόση η οποία ήταν 20 εκ. γαλλικά φράγκα δεν
καταβλήθηκε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ στη χώρα μας. (Σας θυμίζει τίποτε αυτό
άραγε;)
Πάντως όσα πήρε ο Οθωνας, δηλαδή οι δύο προηγούμενες δόσεις , σύνολο
20. εκ γαλ. Φράγκα , οι Έλληνες δε τα είδαν στις τσέπες τους μιας και
το 57% κατακρατήθηκε από την δανειοδότρια τράπεζα κατακρατήθηκε στο
εξωτερικό, ενώ το υπόλοιπο σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία κυρίως σε
έξοδα του … Βαυαρικού στρατού (πάλι οι Γερμανοί δηλαδή στη μέση)!!!
Τελικά η καθαρή εισροή , από το δάνειο, για την Ελλάδα ήταν μόλις
14,2%. Στο τέλος του 1859 η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε
υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο.
Με αυτά και μ αυτά , φτάσαμε στο 1843 οπότε είχαμε και τη δεύτερη
χρεοκοπία της Ελλάδος.
Η Τρικουπική περίοδος
Κατά την περίοδο αυτή κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων
Α. Συγγρός. Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο
δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος. Ήταν ο άνθρωπος που
από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου,
σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.). Ηταν ο υπερεργολάβος με ό,τι
αυτό σημαίνει. Τώρα αν αυτό σας θυμίζει κάποιο νεότερο πολιτικό της
Ελλάδος, σίγουρα δεν φταίμε εμείς. Αλλά κάπου έχει πάει το μυαλό σας
ε;;;
Από την άλλη πλευρά ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του
εξωτερικού δανεισμού.
Την περίοδο του ελληνικού βασιλείου 1832-1893 στον Τρικούπη χρεώνεται
το 58,4% του εξωτερικού δανεισμού, με 450 εκ. γαλλικά φράγκα.
Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους , έφερε
και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας.
Ετσι μέχρι το 1897, ο συνολικός δανεισμός μας έφθασε όπως είπαμε στα
770 εκ. γ.φ., από τα οποία “στο χέρι πήραμε” 389 εκ. γ.φ. δηλαδή μόλις
το 50,5%. Με την συνηθισμένη τακτική δηλαδή, υπογράψαμε στους
τοκογλύφους «γραμμάτια» και στο χέρι πήραμε μόλις τα μισά. Και φυσικά
τα τοκοχρεολύσια … έτρεχαν!!!
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά τα πληρώσανε τελικά τα
τρισέγγονα του Τρικούπη εις το ακέραιο και δέκα φορές πάνω!!
Ετσι το 1898 η Ελλάδα θα τεθεί υπό τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (κάτι
θα σας θυμίζει ο όρος αυτός ε;) και ταυτόχρονα θα της παραχωρηθεί
δάνειο 150 εκ. φ. (κάτι σαν α 110 δις που πήρε ο Γιώργος δηλαδή)
Απ’ αυτό το 62% καταβλήθηκε ως … αποζημίωση της Οθ. Αυτοκρατορίας
κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897. Το
15% χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20% στο κυμαινόμενο
χρέος και το 3% στα έξοδα έκδοσης. Πάντως φανήκαμε αρκετά … «κύριοι»
αφού πληρώσαμε αποζημίωση σε αυτούς που παράνομα μας κατείχαν (αν και
στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε για την περίπτωση αυτή μια πολύ γνωστή λέξη
που αρχίζει με το γράμμα «Μ»)
Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1900 ως το 1945
Ως το 1914 υπάρχει μια περίοδος στην οποία αναπτύσσεται ο ιδιωτικός
τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός. Την ίδια αυτή εποχή η
Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και από το 1912 τους
Βαλκανικούς.
Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια, συνολικά 521 εκ. φ.
Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914.
Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν :
– Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων (από
τότε ήταν της μόδας να πληρώνει η Ελλάδα χρεολύσια προηγούμενων
δανείων με … νέα δάνεια).
– Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και
– Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους Βαλκανικούς.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι την περίοδο αυτή υπογράψαμε νέα δάνεια για
να πληρώνουμε τα παλιά.
Από το 1915 ως το 1923 η Ελλάδα του διχασμού βρίσκεται εν μέσω του Α’
Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια θα βιώσει τη Μικρασιατική
καταστροφή και να βρεθεί με τους πρόσφυγες απ’ αυτήν. Εδώ αρχίζουν και
τα πραγματικά … δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα !!!
Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές
δαπάνες (περίπου 6,2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο
εσωτερικός δανεισμός.
Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί, και ουδείς γνώριζε το
παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο
μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα!
Ένα το 1915 και ένα το 1916 , ισόποσα από 40 εκ μάρκα έκαστο.
Τα 80 εκ μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά !!! Η Κυβέρνηση
Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν
τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου … «μπακάλη
της γειτονιάς» !!!
Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο στο οποίο ο
Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί
ως ένδειξη γερμανοφιλίας!!
Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε
Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το … γενικό κουμάντο !!
ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΙΣΧΡΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ … ever !!!
Την περίοδο αυτή υπογράψαμε και λάβαμε το πιο αισχρό δάνειο που έχει
πάρει ποτέ χώρα! Αισχρό όχι για το μέγεθός του, μιας και ήταν σχετικά
μικρό αλλά επαίσχυντο για τον λόγο που το λάβαμε! Προσέξτε λοιπόν:
Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός, αποτελούμενος από δυνάμεις της Β.Ελλάδος,
έχυσε το αίμα του για να καταλάβει μια στρατηγικής σημασίας
σιδηροδρομική γραμμή! Την γραμμή Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης! Και
το πέτυχε αυτό! Η γραμμή κατελήφθη από τον Ελληνικό Στρατό. Φαίνεται
όμως ότι οι “Σύμμαχοι” είχαν άλλα σχέδια για μας!
Ενώ την καταλάβαμε εμείς, ξαφνικά οι Γάλλοι αποφάσισαν ότι … η γραμμή
τους ανήκει, στα πλαίσια της “συμμαχικής μοιρασιάς” ! Όμως ήταν κάτι
που υπήρχε σε Ελληνικά εδάφη και δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι
τέτοιο! Ετσι μας εξανάγκασαν να την αγοράσουμε!!!!
Κι επειδή ως συνήθως δεν είχαμε λεφτά, μας έδωσαν το δάνειο και
μάλιστα σε δολάρια. Μας έδωσαν ένα Καναδικό (δηλαδή Γαλλικό) δάνειο
8.000.000 δολαρίων για να πληρώσουμε στους Γάλλους μια σιδηροδρομική
γραμμή την οποία εμείς την είχαμε καταλάβει με τον στρατό μας !!!!
Είπε κανείς τίποτα;
Περίοδος Μεσοπολέμου 1924 με 1932
Με τη Μικρασιατική καταστροφή ο ελληνισμός θα βρεθεί σε αμηχανία και
σύγχυση. Από το 1924 μέχρι το 1928 ο κοινοβουλευτισμός θα βρεθεί σε
οξύτατη κρίση, με 12 κυβερνήσεις, δηλαδή κάθε 4,5 μήνες και άλλη
κυβέρνηση.
Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223
έδρες από τις 250. Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής
ομαλότητας.
Τα επιτακτικότερα προβλήματα είναι το προσφυγικό και η σταθεροποίηση
της δραχμής που η αξίας της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της
προπολεμικής. Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη. Σε σχέση
με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές!!!
Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρευσαν στην Ελλάδα 1,16 δισ. χρυσά
φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια.
Την περίοδο 1924-1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια,
συνολικά 992 εκ. φρ.
Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Αγγλία κατά 48%, τις ΗΠΑ κατά 31% και
τα υπόλοιπα σε μονοψήφια ποσοστά από Βέλγιο, Σουηδία, Γαλλία,
Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Ιταλία.
Τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την
εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και
παραγωγικά.
Την ίδια περίοδο η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το
29% των τακτικών εσόδων.
Συνολικά την περίοδο 1824-1932 είχαμε δανεισθεί από το εξωτερικό 2,2
δισ. χρ. φρ. Μέχρι το 1932 είχαμε αποσβέσει 2,38 δισ. χρ. φρ. δηλαδή
183 περισσότερα απ’ όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούμε 2 δισ. χρ.
ερ. (σας θυμίζει κάτι άραγε αυτό; σας θυμίζω προηγούμενο άρθρο μας με
τίτλο : «το 1994 χρωστούσαμε 90 δις ευρώ πληρώσαμε 517 δις ως το 2010
και παρ όλα αυτά χρωστάμε άλλα 340 δις»)
Το 1932 είχαμε την τέταρτη πτώχευση.
Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει,
λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών.
1946-1966 Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη
Πρώτο μέλημα της χώρας η ανασυγκρότηση της από την κατοχική καταστροφή
που είχε φθάσει 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946.
Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο εμφύλιος και το τρίτο οι υπέρογκες
στρατιωτικές δαπάνες, οι μεγαλύτερες στη Δυτ. Ευρώπη 19 και που
έφθαναν στο 27,5% των συνολικών εξόδων.
Τα προβλήματα μέχρι το 1952-53 θα τα αντιμετωπίσουν συνολικά 18
κυβερνήσεις που θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις. Κατά μέσο όρο κάθε
5,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση και κάθε χρονιά και υποτίμηση.
Το δημόσιο χρέος συντίθεται από το προπολεμικό και το μεταπολεμικό. Το
προπολεμικό, μέχρι το 1962 ήταν υπερτριπλάσιο του μεταπολεμικού. Στο
προπολεμικό ΔΧ το 90% καταλάμβανε ο προπολεμικός εξωτερικός δανεισμός.
Την περίοδο 1962-67 οι ελληνικές κυβερνήσεις θα διακανονίσουν το 97%
του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ., το οποίο μαζί με τους τόκους
ανερχόταν στα 6,41 δισ. δρχ.
Μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρια εξωτερικά δάνεια,
συνολικά 145 εκ. δολ. Στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ (28)
εξωτερικά, συνολικά 406,4 εκ. δολ.
Ο μετακατοχικός δανεισμός προήλθε κατά 58,4% από τις ΗΠΑ, κατά 19% από
τη Δυτ. Γερμανία και κατά 14,36% από την Αγγλία. Τα υπόλοιπα από
διεθνείς οργανισμούς.
Για την εξυπηρέτηση του μετακατοχικού εξωτερικού δανεισμού η Ελλάδα
κατέβαλε το 128% της δανειακής προσόδου που λογιστικά είχε πάρει!
Καταλάβατε το μέγεθος της τοκογλυφίας;
Περίοδος Δικτατορίας 1967 με 1974
Περίοδος υπέρογκου εσωτερικού δανεισμού, ο οποίος και
τετραπλασιάσθηκε. Αντίθετα ο εξωτερικός δανεισμός σημειώνει πολύ μικρή
αύξηση.
Συνολικά 19 εξωτερικά δάνεια, μόλις στο 6,4% του νέου Δανειακού Χρέους
εξ αυτών το 92,2% ήταν σε δολ.
Την περίοδο αυτή εμφανίζονται τα δάνεια σε συνάλλαγμα.
Πρόκειται για δάνεια εργοληπτικών εταιρειών, τα οποία έπαιρναν από το
εξωτερικό, υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Στη συνέχεια τα
παραχωρούσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προς εκτέλεση δημοσίων έργων, με
ανάδοχους τις εν λόγω εταιρείες. Συνολικά συνομολογήθηκαν 59 τέτοια
δάνεια. Προφανώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο δανειολήπτης, έτσι
δεν θεωρείται εξωτερικός δανεισμός. Στο νέο Δημόσιο Χρέος ο δανεισμός
σε συνάλλαγμα αντιπροσώπευε το 23,6%.
Περίοδος Μεταπολίτευσης 1975 με 1981 (Κυβέρνηση Καραμανλή)
Το προπολεμικό εξωτερικό Δημόσιο Χρέος, λόγω του διακανονισμού 1962-67
βαίνει συνεχώς μειούμενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα
πέσει το 1981 στο 0,6%.
Ο μεταπολεμικός εξωτερικός, κατά μέσο όρο, στο 3,9% των τακτικών εσόδων.
Συνολικά έχουμε 24 εξωτερικά δάνεια. Τρία από την γαλλική κυβέρνηση
και τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες. Κυριαρχία του
δολαρίου και απουσία της αγγλικής λίρας.
Περίοδος 1981 με 1989 (Κυβέρνηση Α.Παπανδρέου)
Ο δημόσιος τομέας διευρύνεται εντυπωσιακά. Οι απασχολούμενοι στην
κεντρική διοίκηση -ΔΕΚΟ από 300.000 θα αυξηθούν σε 460.000. Μαζί δε με
τις δημόσιες τράπεζες, προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το
Δημόσιο επιχειρήσεις θα φθάσουν τις 640.000!!!
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπ. Οικονομικών και εισηγητικές εκθέσεις
επί του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του ευρύτερα δημόσιου τομέα, από
το 13,4% επί του ΑΕΠ το 1981 θα φθάσουν το 1989 στο 26,1%. Τα
ελλείμματα θα καλυφθούν κατά 106% από τον δανεισμό.
Το 1985 η Ελλάδα ήταν παγκόσμια πρώτη στο κατά κεφαλήν Δημόσιο Χρέος
το οποίο είχε αρχίσει να προσδιορίζει την ύπαρξη της οικονομίας και
όχι την ανάπτυξή της.
Το διάστημα 1982-89, κατά μέσο όρο, η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ.
κάλυψε το 33,61% των τακτικών εσόδων της ίδιας περιόδου. Μεταξύ το
1975-87 συνομολογήθηκαν 18,4 δισ. δολ. εξωτερικών δανείων, εκ των
οποίων το 81% διετέθη για την εξυπηρέτηση των δανείων!!! Φοβερά μεγάλο
ποσοστό! Εκεί κάπου στο 1987 αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος!
Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής,
αγροτικής και αστικής υποδομής. Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των
ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την
υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών.
Προφανώς μετά το 1824 ο εξωτερικός δανεισμός είχε γίνει για την χώρα
μας, έσοδο τακτικό αλλά και έξοδο υπέρβαρο.
Είμαστε σίγουροι ότι αν ψάξουμε σε μεγαλύτερο βάθος ιστορικά τα αρχεία
της χώρας μας θα βρούμε και άλλα τέτοια πολλά! Το θέμα όμως είναι, και
φαίνεται σε όλη του ην μεγαλοπρέπεια, ότι η Ελλάδα όχι απλά ΔΕΝ
αποτέλεσε το «κακομαθημένο παιδί» των συμμάχων και τον «μπαταχτσή» της
κοινότητας, αλλά αποτέλεσε τον μεγάλο πελάτη των Δυτικών Τραπεζών και
έναν από τους καλύτερους σε όλη την Δυτική Οικονομία ! Τόσο καλό που
οι Δυτικές τράπεζες δεν είχαν καμία όρεξη να σταματήσουν να δανείζουν
γιατί επί 200 χρόνια πλήρωνε αδιαμαρτύρητα!!!
Η Ελλάδα αποτέλεσε ένα κλασικό παράδειγμα στο οποίο στηρίχτηκε και
αναπτύχθηκε η σημερινή Δυτική Οικονομία, όταν αποφάσισε να μεταβληθεί
σε «χρεοκρατία» (debtocracy) και ειδικά από την εποχή που ο χρυσός
αποτελούσε το αντίκρισμα του πλούτου μιας χώρας! Όταν σταμάτησε αυτό
και το χρήμα «γεννιόνταν» από το χρέος (Θεωρία «το χρέος γεννά χρήμα»)
η Ελλάδα αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης των προηγμένων Δυτικών
κρατών όχι μόνο γιατί πλήρωνε τοκογλυφικά δάνεια αλλά κυρίως γιατί με
τα δάνεια αυτά αγόραζε στρατιωτικό υλικό και προϊόντα των χωρών που
της δάνειζαν!!!
Ετσι, απ’ ότι είδατε τα τελευταία 200 χρόνια,
– πληρώναμε δάνεια τα οποία δεν τα λάβαμε ποτέ,
–
– είτε πληρώναμε μέχρι και 200 φορές πάνω την αξία τους ,
–
– είτε πληρώναμε δάνεια για πράγματα που χύσαμε το αίμα μας για να τα
αποκτήσουμε!
Φτάσαμε στο σημείο να αποπληρώνουμε δάνεια της πρώτης περιόδου της
Επαναστάσεως του 1821 μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, και οι κατ
όνομα σύμμαχοί μας να κερδίζουν τεράστια ποσά από χρεολύσια κάθε
χρόνο, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα!
Και ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε ως λαός! Τα πληρώναμε εργαζόμενοι άοκνα
και αγόγγυστα! Πληρώνουμε ακόμη και τους αιμοσταγείς κλέφτες του
γερμανικού Ράιχ που στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατέκλεψαν την
περιουσία της χώρας μας, ρούφηξαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές και
ρήμαξαν τον τόπο! Κατοχικές δυνάμεις που κατάσφαξαν τον Ελληνικό λαό
και ουδέποτε μας αποζημίωσαν. Ενώ εμείς είχαμε αποζημιώσει ακόμη και
τους Οθωμανούς που μας κατείχαν παράνομα επί 4 αιώνες!!!!
Από τις λίγες αυτές γραμμές που σας παραθέτουμε, είναι πλέον πρόδηλο
ότι η χώρα μας ήταν από παλιά «άνδρο των διεθνών πλιατσικολόγων» !
– Μπορεί να μας έδωσαν ψίχουλα για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία
μας, αλλά το εξαργύρωσαν επί δύο σχεδόν αιώνες! Για 200 χρόνια ο
Ελληνας πληρώνει «αέρα» στους Γερμανούς και στους λοιπούς
Φραγκολεβαντίνους, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία. Από το αστρονομικό
ποσό που έχουμε πληρώσει τα 200 αυτά χρόνια, ζήτημα να έχουμε λάβει
στην πραγματικότητα ένα 25% και ίσως να είναι και μικρότερο.
Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα
571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ)
φανταστείτε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια!
Αυτό λοιπόν το άρθρο, κάθε Ελληνας του Εξωτερικού, είτε μένει σε χώρες
της ΕΕ. είτε εκτός, πρέπει να το μεταφράσει σε κάθε γλώσσα και να το
διανείμει όπου και όπως μπορεί! Να το διαδώσει για να καταλάβουν οι
λαοί πόσο μας κόστισε η ανεξαρτησία μας και τι πληρώνουμε επί σχεδόν
200 χρόνια στα κοράκια που διέλυσαν τη χώρα μας! Να το εμπεδώσουν καλά
γιατί έρχεται η σειρά τους!
Μεταφράστε το, διαδώστε το και βοηθήστε στην προσπάθεια να καταλάβουν
οι λαοί του κόσμου ότι ο Ελληνας ήταν ο πλέον καλοπληρωτής δανείων τα
τελευταία 200 χρόνια! Και αυτά που μας ζητάνε σήμερα, δεν είτε τίποτε
άλλο παρά υπερ-τοκοχρεολύσια, ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων και σε καμία
περίπτωση δεν είναι χρήμα το οποίο το λάβαμε στα χέρια μας ποτέ, και
το σπαταλήσαμε.
Ετσι το παρουσιάζουν οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί και οι Ολλανδοί γιατί
έτσι τους βολεύει, μιας και είναι οι κύριοι δράστες του εγκλήματος και
αυτοί οι οποίοι καρπώθηκαν τον Ελληνικό πλούτο !!!
15 ΒΗΜΑΤΑ ΣΕ 30 ΗΜΕΡΕΣ ΑΡΚΟΥΝ
…….. ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ
Μπροστά σε ένα κοινωνικό αδιέξοδο οδηγούμαστε καθημερινά, όχι απλά
οικονομικό αλλά
και πνευματικό. Ο λαός αυτός εισπράττει καθημερινά τις καθοδηγούμενες
απο πονηρά κέντρα
του εξωτερικού,τις εντολές απεθνικοποίησης του έθνους αυτού που
διαφύλαξε το πνεύμα της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Το ανάδελφο
έθνος αντιμετωπίζει και εσωτερικούς εχθρούς, τα ” διαπλεκώμενα” που
ενώ τα γνωρίζουμε αδυνατούμε να τα αποβάλουμε γιατί όπως μου
εκμυστηρεύτηκε μεγάλο τέως κυβερνητικό στέλεχος “είναι μεγάλα ψάρια”.
Απάντηση στην κατάσταση αυτή μπορεί να δώσει μια πανεθνική ενότητα
όλων των καλοπροαίρετων πολιτών που θέλουν να αγωνιστούν ανώνυμα ή
επώνυμα χωρίς κανένα όφελος για την απελευθέρωση της πατρίδας.
Ένας όμιλος απο πατριώτες που σκοπό δεν έχουν να διχάσουν τον λαό
κερδίζοντας βουλευτικές έδρες-προνόμια αλλά θα δράσουν μετά απο ένα
καθορισμένο πρόγραμμα για μια υπερκομματική κυβέρνηση εθνικής
ενότητας.
Τα στελέχη που θα απαρτίζουν την εθνική κυβέρνηση δεν θα είναι
τεχνοκράτες αλλά επαναστάτες. Πρέπει ο λαός να νοιώσει ότι απ΄αυτούς
δεν θα προδωθεί, ότι αυτοί είχαν ένα τίμιο αγωνιστικό παρελθόν και
πρόκειται να το συνεχίσουν πρός όφελος όλου του λαού. Μπορούμε απο τον
πνευματικό χώρο να βρούμε αρκετά αξιόλογα στελέχη που θα εφαρμόσουν
αυτά τα βήματα που απαιτούνται προκειμένου σε πολύ σύντομο διάστημα να
απαλλαγούμε απο την νέα φραγκοκρατία.
Τα βήματα αυτά θα γίνουν σε συνεργασία πολιτείας, ενόπλων δυνάμεων,
Εκκλησίας, πνευματικού κόσμου των γραμμάτων και των τεχνών και
πρωτίστως του λαού μέσα απο τα δημοτικά συμβούλια που θα διαμορφώνουν
το λαικό αίσθημα με δημοψηφίσματα.
Πρώτο βήμα είναι η καταγγελία των όρων της δανειακής σύμβασης που
έχουν αντεθνικό σκοπό και καθορισμός του ποσοστού του χρέους ώς
επωνείδιστο και τοκογλυφικό,αφού κι άλλα κράτη που βρίσκονται τώρα
στην λίστα των G7 είχαν κανει στο παρελθόν.
Δεύτερο βήμα είναι ο καθορισμός της ΑΟΖ και η αναζήτηση συμμάχων που
υπερασπίζονται τα εθνικά μας σύνορα στο εξωτερικό δημιουργώντας
μ΄αυτούς συνθήκες ανταλλαγής υπηρεσιών και προιόντων. Οι σύμμαχοι δεν
καθορίζονται πλέον απο το παρελθόν αλλά απο το παρόν και το μέλλον.
΄Ετσι καμμιά ΝΑΤΟική ομπρέλα δεν μπορεί να επισκιάσει μιά διαφορετική
συμμαχία με χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα ή η Βενεζουέλα ή η Αιτή που
πρώτη απο όλες τις χώρες υπέγραψε την αποδοχή της ανεξαρτησίας των
Ελλήνων τό 1821.
Τρίτο βήμα είναι η άμεση εκμετάλλευση των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών
μας πηγών πρίν γίνουν βορά στίς ξένες εταιρείες που εμφανίζονται με
φιλάνθρωπη διάθεση. Το ΙΓΜΕ πρέπει να ανασυσταθεί και να πάρει την
θέση του ΤΑΙΠΕΔ. Οι νέες τεχνολογικές εφαρμογές που επιφέρουν ταχεία
εκμετάλλευση χωρίς περιβαλλοντολογική υποτίμηση πχ ο νέος τρόπος
άντλησης φυσικού αερίου και πετρελαίου με LASER, επίτευγμα ρώσικης
τεχνολογίας, πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα στο ελληνικό υπέδαφος στην
κάλυψη τόσο της θέρμανσης των πολιτών, όσο και την κίνηση των οχημάτων
στρατού και λαού.
Τέταρτο βήμα είναι η ανάθεση όλων των απαραίτητων για την ανάπτυξη του
πρωτογενή τομέα, έργων σε υπεύθυνα και αδιάφθορα στελέχη και όχι σε
διαπλεκώμενους με την πολιτική εξουσία υπερεργολάβους, που με αδιαφανή
μέσα έπαιρναν τα δημόσια έργα. Η ΜΟΜΑ του δημοσίου είχε φτιάξει πολύ
καλύτερους δρόμους χωρίς να ζητά διόδια.
Πέμπτο βήμα είναι ο καθορισμός του ρόλου των τραπεζών και κυρίως της
Τράπεζας Ελλάδος που πρέπει να βοηθά στην ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα
χορηγώντας δάνεια με κριτήριο την παραγωγικότητα και τον κάλυψη των
αναγκών του λαού. Παιχνίδια τύπου σκηνοθετημένης ανόδου του
χρηματιστηρίου χωρίς αύξηση της παραγωγικότητας πρέπει να εκλείψουν.
Παιχνίδια σκηνοθετημένης αύξησης της αντικειμενικής αξίας ακινήτων με
χορήγηση χωρίς παραγωγικό αντίκρυσμα πρέπει να σταματήσουν.
΄Εκτο βήμα είναι η ειρηνική διενέργεια μιάς εσωτερικής μετανάστευσης.
Η ανάπτυξη του παραμελημένου αγροτικού τομέα απαιτεί μαζί με την
εφαρμογή της νέας οικολογικής τεχνολογίας, και την εσωτερική
μετανάστευση που πρέπει να ενισχυθεί και επιδοτηθεί. Η επάρκεια των
διατροφικών αγαθών είναι η βασική επιδίωξη σε κάθε κοινωνία. Η
αξιοποίηση του εδάφους και της θάλασσας που μας περιβρέχει είναι
επείγουσα ανάγκη στην ανάπτυξη της μελισσοκομίας, της
ιχθυοκαλλιέργειας, των οικολογικών προιόντων με χρήση της
φωτοβολταικής και αιολικής ενέργειας.
Έβδομο βήμα είναι η θωράκιση της αμυντικής μας ασφάλειας. Μιά χώρα
οφείλει εκτός απο την τιμή στούς ηρωικούς προγόνους, να προετοιμάζει
την υπεράσπιση των συνόρων της απο νέους επίβουλους του Διεθνούς
Κατεστημένου. Το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων δεν συμβαδίζει με
προμήθεια όπλων με μίζες. Η συντήρηση και η ανάπτυξη της ΕΛΒΟ, των
ΕΑΣυστημάτων, της ΜΟΜΑ, της ναυπήγησης ελληνικών πλοίων του πολεμικού
ναυτικού σε ελληνικά ναυπηγεία ή σε συνεργασία με χώρες όπως η Ρωσία
που πρότεινε το 1/4 του επονείδιστου χρέους για το Ναυπηγείο του
Νεωρίου Σύρου, η αγορά αξιόμαχων,μαζί με ανταλλακτικά αεροσκαφών όπως
τα SUKHOI που κοστίζουν το 1/3 των Φάντομ ενώ έχουν περισσότερες
μαχητικές ικανότητες κλπ.
Όγδοο βήμα είναι η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Ο απλός
οικογενειάρχης μετανάστης που είναι πολιτικός ή οικονομικός πρόσφυγας
πρέπει να προστατεύεται όταν εργάζεται τίμια σε παραγωγικό τομέα. Ο
λαθρομετανάστης που σκοπεύει να αλλοιώσει το πολιτιστικό χώρο ή που
διενεργεί παράνομες πράξεις πρέπει να απελαθεί. Η καταγραφή όλων των
μεταναστών είναι η πρώτιστη ενέργεια της εθνικής κυβέρνησης.
Αναγκαστικά η καταγραφή πρέπει να συνοδεύεται με κάποιας μορφής
ταυτοποίηση που πρέπει να προστατευτεί απο την παραχάραξη.Το λεγόμενο
βραχιολάκι με μορφή GPS είναι μιά λύση μόνο για όσους είναι υπόδικοι.
Προτείνεται η δημιουργία μιάς μεταναστευτικής ασφάλειας με σώμα
φτιαγμένο απο μετανάστες σε συνεργασία με την ΕΛΑΣ.
Ένατο βήμα είναι η αντιμετώπιση του επισιτιστικού προβλήματος κυρίως
στα μεγάλα αστικά κέντρα. Τα κοινωνικά παντοπωλεία πρέπει να βρούν
κοινωνικά αγροκτήματα που η επάνδρωση των απο κατοίκους των μεγάλων
πόλεων πρέπει να γίνει πράξη. Ο συνεταιρισμός να χάσει την κομματική
ταμπέλα και να μπεί στην υπηρεσία του λαού. Η παραγωγή θα ρίξει τις
τιμές και θα λυθεί το επισιτιστικό πρόβλημα.
Δέκατο βήμα είναι η αντιμετώπιση της υγείας των πολιτών. Τό ” πόθεν
έσχες ” βουλευτών , δικηγόρων και γιατρών πρέπει να ελέγχεται απο
δημοτική επιτροπή εκλεγμένη και λογοδοτούμενη σε δημοτικές
συνελεύσεις. Το ΕΣΥ πρέπει να ενισχυθεί και να αναπτυχθεί με επιδότηση
η ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Όμως, δεν πρέπει να γίνεται σπατάλη
φαρμάκων, γι αυτό ο θεσμός των κοινωνικών φαρμακείων να επιδοτηθεί απο
το κράτος και όχι απο κάποιους φιλάνθρωπους αλλά ύποπτους
“νονούς”τύπου Σώρος, Ροκφέλερ, Ρότσιλντ κλπ.
Ενδέκατο βήμα είναι η προάσπιση του δικαιώματος στην δημόσια παιδεία
με έμφαση στο ρόλο που αυτή συντελεί στην διαμόρφωση υπεύθυνων και
ενημερωμένων πολιτών . Οι θεωρητικές επιστήμες δεν πρέπει σε μιά χώρα
-λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού να υστερούν σε επιδότηση απο αυτές
των θετικών επιστημών με την δικαιολογία ότι δεν αποφέρουν παραγωγή
και αγαθά. ΄Ισως, τώρα, είναι πιό χρήσιμο και αναγκαίο, παρά ποτέ, να
ακουστεί το μήνυμα της αλληλεγγύης που δεν είναι προιόν της θετικής
επιστήμης, αλλά προιόν Πραγματικής Παιδείας που καρποφορεί απο τις
διδαχές των διδαγμάτων των προγόνων μας, ηρώων και αγίων.
Δωδέκατο βήμα είναι η ανάπτυξη βιομηχανίας προσανατολισμένης στην
περιβαλλοντολογική ανάπτυξη της παραγωγής. Νέες τεχνολογίες μας δίνουν
την δυνατότητα χρήσης φυσικού αερίου μετά απο την άντληση, τοποθέτηση
φωτοβολταικών απο ελληνικές εταιρείες, καθώς και πλωτών αιολικών
πάρκων. Εξόρυξη τύπου ELDORADO πρέπει να καταγγέλεται και να
διακόπτεται το συμβόλαιο λόγω αποικιοκρατικών όρων.
Δέκατο τρίτο βήμα είναι η δημιουργία φιλικών σχέσεων με τους
εκλεγμένους ψήφω κλήρου και λαού εκπροσώπους της Εκκλησίας. Κάθε
παρεκτροπή απο τους κανόνες της Εκκλησίας , δεν είναι δυνατόν να
κρύβεται χάριν της ομοψυχίας γιατί αυτό δημιουργεί καρκίνωμα που
οδηγεί σε μεταστάσεις και τελικά στόν θάνατο. Οι οικουμενικές Σύνοδοι
των πρώτων χρόνων μετά την παύση των διωγμών τον ρωμαίου Καίσαρα πρός
τους χριστιανούς, θέσπισαν κανόνες που θα πρέπει να τηρούνται απο
όσους πιστεύουν στην αιώνια αξία τους. Ο ρόλος του ιεράρχη δεν είναι
ρόλος Δεσπότη, αλλά επισκόπου, ανθρώπου που μεριμνά για το κοινωνικό
λειτούργημα και την διακονία όλων, πιστών και απίστων. Η ύπαρξη
συσσιτίων θα μπορούσε να αντικατασταθεί, όπου είναι δυνατόν, με την
λειτουργία της μορφής των πρωτοχριστιανικών κοινοτήτων, με ανωνυμία
δότη και λήπτη.
Δέκατο τέταρτο βήμα είναι η καθιέρωση εποπτείας έργου της εθνικής
κυβέρνησης απο εκλεγμένους απο τους πολίτες εκπροσώπους ανά Δήμο. Η
τοπική αυτοδιοίκηση μεριμνά όχι μόνο για τον χώρο, αλλά και για τις
αποφάσεις εκλογής εποπτών , καταγγελίας τους σε πανεθνικά μέσα
ενημέρωσης που θα αντικαταστήσουν σταδιακά τα διαπλεκώμενα με την
πολιτεία κανάλια.
Δέκατο πέμπτο και τελευταίο βήμα είναι η ανάδειξη του σωστού ρόλου
δικαιοσύνης και ποινής στην παιδαγωγική του εστίαση. Ο νόμος προάγει
πρός φύλαξη απο την επιβουλή απο την παρανομία, όταν ταυτόχρονα μπορεί
να την διαπαιδαγωγεί. Η ανάπτυξη του κλίματος φιλεργατικότητας ωθεί σε
δημιουργία πολλών αγροτικών φυλακών, αντί των κελλιών τύπου
Κουαντάναμο που προσπαθούν να διαβρώσουν κάθε ίχνος μεταμέλειας.
Η αλλαγή μιας κοινωνίας πρέπει να ξεκινά και απο αλλαγή των παράλογων
μικροαστικών μας απαιτήσεων. Ο κάθε άνθρωπος δεν έχει απεριόριστες
ανάγκες , όπως διδάσκουν τα νεοφιλελεύθερα οικονομικά συγγράμματα. Η
εξασφάλιση τροφής,στέγης, ένδυσης και παιδείας αρκούν για την
συντήρηση του κάθε ανθρώπου. Έτσι ο κάθε δικαιολογημένος ή
αδικαιολόγητος πλουτισμός δεν συνιστά κανένα λόγο ανωτερότητας , όσο
κι άν θέλουν να το διαφημίζουν οι εταιρείες παραγωγής άχρηστων
καταναλωτικών αγαθών.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ..ΠΡΟΒΛΕΨΑΤΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΕ ΤΟ ΕΜΨΥΧΟ ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ !!! ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΨΗΦΙΖΟΤΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΡΕΙΑ ΕΘΝΟΣΥΝΕΥΣΗ ..ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΡΧΩΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ..
Η μικρη Ελλαδα ειναι δυνατον εκτος ευρωζωνης να τα καταφερει η θα πληρωσουμε το τιμημα και θα γινουμε μια αλλη Συρια?