Γίνε Μέλος
Ανάλαβε Δράση
Ενίσχυσέ Μας
Ανακοινώσεις
Εκδηλώσεις
Αρθρογραφία
Επικοινωνία
Menu Icon
Layout Image

Η διάλεξη – ανοικτή συζήτηση για το Μεταναστευτικό στις 20/11/19

21 Νοεμβρίου 2019 8:47 ΜΜ

Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2019, ώρα 18.00, στα κεντρικά γραφεία του ΕΠΑΜ στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε  διάλεξη – ανοικτή συζήτηση με θέμα: Το ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ – ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ζήτημα. Μετανάστες- πρόσφυγες. Ποιά είναι η διάκριση και ποια η αντιμετώπισή τους από τη σκοπιά του Κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας”.

Δεκάδες  μέλη και  φίλοι προσήλθαν στα γραφεία και παρακολούθησαν με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι αργά το βράδυ, με αξιοσημείωτη την παρουσία νεαρών φίλων.

Εισηγητής, ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης, ο οποίος έκανε, μεταξύ άλλων, μια εκτενή αναφορά στην ιστορική διαδρομή του μεταναστευτικού ρεύματος και αναφέρθηκε στους ιστορικούς τύπους μετακίνησης πληθυσμών καθώς και στη διάκριση των εννοιών:

1. Εισβολή, που αφορά περιπλανώμενους λαούς (Ούννοι, Τάταροι κλπ) για μόνιμη εγκατάσταση.
2. Κατάκτηση, που πρόκειται για την διαδικασία από ένα συγκροτημένο κράτος το οποίο επιδιώκει να κατακτήσει λιγότερο προχωρημένους λαούς και ενσωματώνει το κατεχόμενο έδαφος στη δική του πολιτική επικράτεια.
3. Αποικισμός, που διακρίνεται συνήθως σε δύο τύπους, σε αποικία εκμετάλλευσης και αποικία εγκατάστασης.
4. Μετανάστευση, προϊόν της μετατροπής της εργατικής δύναμης σε εμπόρευμα. Ειδικότερα, η αναγκαστική μετανάστευση, είναι η εμπορία σκλάβων, πώληση εργαζομένων, απέλαση ανεπιθύμητων αλλοδαπών ή υπηκόων και καταδίκων και σ’ αυτήν περιλαμβάνονται:

α. Πρόσφυγες, με κύριο κίνητρο την απόδραση από ξένο εισβολέα αλλά και από ένα καταπιεστικό καθεστώς.
β. Σύγχρονη Δυτική Εργασία που πρόκειται για μετατροπή του ανθρώπου σε εμπόρευμα για την παγκόσμια αγορά. Εκατομμύρια πολίτες από όλα τα τμήματα της κατεχόμενης από τους Ναζί Ευρώπης μεταφέρθηκαν στη Γερμανία και αναγκάστηκαν να εργαστούν για τη γερμανική πολεμική βιομηχανία και τη γεωργία.
γ. Μεταφορές πληθυσμού, για τη θέσπιση  μιας νέας τάξης εθνογραφικών συνθηκών, όπως συνέβη το 1923 μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας – Βουλγαρίας και το 1939 με τη μεταφορά Γερμανών από το Ν. Τυρόλο στην Γερμανία.

Σήμερα, ο υπό μετακίνηση πληθυσμός ανέρχεται σε 71 εκατ. ανθρώπους, που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν εξωθήσει από τις εστίες τους. Αυτοί οι πληθυσμοί κινούνται προς αναζήτηση ασφαλούς τόπου διαμονής και επιβίωσης, ενώ κατά την μετακίνησή τους γίνονται θύματα εκμετάλλευσης έως και  εργαλειοποιούνται σαν γεωπολιτικό εργαλείο και «πολεμικό» μέσο χωρών όπως η Τουρκία.

Κοινή παραδοχή του παγκόσμιου κατεστημένου και της άρχουσας τάξης είναι ότι η μετανάστευση  δίνει στην οικονομία μεγαλύτερη ευελιξία, δεδομένου ότι «οι μετανάστες είναι άνθρωποι που είναι εξαιρετικά κινητικοί, πρόθυμοι να αλλάξουν επιχειρήσεις και περιφέρειες και, αν παραστεί ανάγκη, να μείνουν άνεργοι» (έκθεση της Ανώτατης Ένωση Εργοδοτών της Γαλλίας – 1977), και «Είναι πρόθυμοι  να αποδεχθούν τις λιγότερο επιθυμητές θέσεις εργασίας που έχουν εγκαταλειφθεί από γηγενείς εργάτες και σχηματίζουν το κατώτερο στρώμα της εργατικής τάξης» (Institute of Race Relations, Μεγ. Βρετανία).

Ο κυνισμός του παγκόσμιου κατεστημένου που θέλει, γενικά, τους ανθρώπους σαν αποδημητικά πτηνά που μετακινούνται διαρκώς, εκφράζεται στην ρήση του Ζακ Ατταλί 1990, απόσπασμα της οποίας παρατίθεται:
«Αποκομμένοι από κάθε εθνική υποταγή ή οικογενειακό δεσμό με μικροτσίπ που βασίζεται σε συσκευές,  οι καταναλωτές-πολίτες των προνομιούχων περιοχών του κόσμου θα γίνουν “πλούσιοι νομάδες” που θα αντιμετωπίζουν παντού περιφερόμενες μάζες των φτωχών νομάδων. Αυτοί οι εξαθλιωμένοι μετανάστες θα οργώνουν τον πλανήτη, ψάχνοντας για τροφή και στέγη, με τις επιθυμίες να φουντώνουν από τις πανταχού παρούσες και σαγηνευτικές εικόνες του καταναλωτισμού».

Δεν ενοχλούνται, ως εκ τούτου, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ούτε η ΕΕ, ούτε το ελληνικό κατεστημένο και η εγχώρια ολιγαρχία για τη μεταναστευτική κρίση που πλήττει τη Χώρα μας. Τα δήθεν μέτρα και οι κατά καιρούς νομοθεσίες, αντίθετα, οξύνουν το πρόβλημα. Και όσο αυτό οξύνεται, τόσο ισχυροποιείται σαν εργαλείο της ακροδεξιάς και του φονταμεταλισμού.

Λύσεις για την αντιμετωπισή του, για την προστασία του γηγενούς πληθυσμού, αλλά και των μεταναστευτικών μαζών που εργαλειοποιούνται για την επίτευξη στόχων του ιμπεριαλισμού και της οικονομικής ολιγαρχίας, υπάρχουν. Υπάρχουν και μπορούν να εφαρμοσθούν από πατριωτικές κυβερνήσεις με όρους κυρίαρχου κράτους και λαού και είναι η έμπρακτη εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, όπως και οι γεωπολιτικές συμμαχίες με φίλιες χώρες και με το φιλικό Ισλάμ, όπως, διαχρονικά, υπήρξε η Συρία.

Λύσεις για επίλυση εθνικών προβλημάτων δεν εφαρμόζονται από Κυβερνήσεις – εκτελεστικά όργανα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της άρχουσας τάξης.

Δυστυχώς, ο ελληνικός λαός δεν ενήργησε  κυρίαρχα κατά του προδοτικού πολιτικού συστήματος, της επιβολής των Δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, συνέπεια των οποίων είναι και η οικονομική εξαθλίωση και οι εθνικοί κίνδυνοι και το μεταναστευτικό πρόβλημα που καλείται να  επωμιστεί.

Στη συζήτηση που ακολούθησε και συνεχίσθηκε μέχρι αργά το βράδυ, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να θέσουν ερωτήσεις και να συζητήσουν σε βάθος θέματα σχετικά με το μεταναστευτικό που ανησυχεί την ελληνική κοινωνία.

Ολόκληρη η διάλεξη και η συζήτηση που ακολούθησε θα αναρτηθεί στο epamyoutube.

 

    Αφήστε ένα σχόλιο