Κορωνική πραγματικότητα: Οφείλεις να φοβάσαι και να υπακούς… για το καλό σου!

του Στέλιου Βακάλη

Πλέον υπάρχει η πανδημία του κορωνοϊού, η νούμερο ένα απειλή κατά της ανθρωπότητας και η αντιμετώπισή της οφείλει να είναι πρωταρχική υποχρέωση όλων. Κάθε άλλο πρόβλημα ή προτεραιότητα σε κάθε επίπεδο, προσωπικό, οικογενειακό, εθνικό, που προϋπήρχε ή θα προκύψει, πλέον οφείλει να έπεται.

Κι αν δεν σε έπεισαν τόσοι θάνατοι και κρούσματα, υπάρχει το πρόστιμο και άλλοι τρόποι που θα σε συνετίσουν. Οφείλεις να δεχτείς να παρακολουθείσαι σε κάθε σου βήμα και να ελέγχεται η κάθε σου κίνηση, ακόμα και η σκέψη σου. Οφείλεις να δεχτείς ότι αποφάσεις που αφορούν την ζωή σου, ακόμα και την προσωπική ζωή σου, την υγεία σου, την καθημερινότητά σου, θα τις λαμβάνουν πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο άλλοι αρμοδιότεροι από εσένα αντί για εσένα. Στο εξής, κάθε διαφορετική άποψη θα αποκλείεται από τον δημόσιο μονόλογο (αντί διάλογο). Οφείλεις να δεχτείς να πάψεις να είσαι ελεύθερος άνθρωπος.

Με πρόσχημα την αντιμετώπιση μιας υποτιθέμενα ανώτερης όλων απειλής για την υγεία και με μέσο την δημιουργία φόβου και πανικού, από πολλές κυβερνήσεις (χωρών της Δύσης κυρίως – βλ. σχετική παράγραφο παρακάτω) παίρνονται μέτρα πραγματικά θανατηφόρα για την οικονομία, τις ανθρώπινες σχέσεις, τα ήδη διαλυμένα συστήματα παιδείας αλλά και της ίδιας της υγείας.^[01] Μέσα σε μια κατάσταση παντελούς έλλειψης πόρων για την υγεία, την πρόνοια και άλλους τομείς ενός κοινωνικού κράτους, ξαφνικά πακτωλοί χρημάτων βρέθηκαν για την στήριξη και την εφαρμογή δρακόντειων μέτρων. Μέτρων εγκλεισμού, κοινωνικής αποστασιοποίησης και κυριολεκτικής φίμωσης όλου του πληθυσμού, που παίρνουν την θέση συνταγματικά ή μέσω του διεθνούς δικαίου κατοχυρωμένων, δημοκρατικών κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, όπως της ελεύθερης μετακίνησης, συνάθροισης, έκφρασης. Στην πραγματικότητα, το σύνολο αυτών των μέτρων συνιστούν μια παγκόσμια δικτατορία με πρόσχημα την υγεία.

Το παρόν άρθρο δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του κορωνοϊού ούτε την υψηλή μεταδοτικότητά του. Επίσης, δεν στέκεται ιδιαίτερα στο αν πρόκειται ή όχι για πανδημία αφού ο ορισμός της πανδημίας εστιάζει σήμερα κύρια στην μεταδοτικότητα της όποιας μόλυνσης και όχι στην σοβαρότητά της (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατά την «πανδημία» της γρίπης των χοίρων το 2009, αφαίρεσε από τον ορισμό που έδινε γι’ αυτήν την προηγουμένως αναγκαία προϋπόθεση για «…τεράστιους αριθμούς θανάτων και ασθένειας»^[02]). Δεν αμφισβητείται ακόμη ότι ένα μικρό ποσοστό των φορέων μπορεί να παρουσιάσει έντονα συμπτώματα και ότι ένα πολύ μικρότερο ποσοστό αυτών, που αφορά ασθενείς με πάνω από τρία βαριά υποκείμενα νοσήματα κατά μέσο όρο και με μέση ηλικία περίπου όση και το προσδόκιμο ζωής στη χώρα τους, ο κορωνοϊός μπορεί σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις να συντελεί σε έναν βαθμό ενισχυτικά στις βαριές προϋπάρχουσες νόσους ή/και την προχωρημένη ηλικία τους ώστε να προκληθεί ο θάνατός τους. Αυτό που παρακάτω αναλύεται και τεκμηριώνεται με στοιχεία είναι ότι:

– Ο ισχύων τρόπος καταγραφής και παρουσίασης των δεδομένων που αφορούν τον κορωνοϊό, όπως γίνεται από τις περισσότερες κυβερνήσεις και τα μεγάλα ΜΜΕ, είναι ακατάλληλος στο να αποτυπώσει ορθά την πραγματικότητα και έχει, αντίθετα, σαν αποτέλεσμα μόνο τον αποπροσανατολισμό και την δημιουργία πλασματικών εντυπώσεων πως έχουμε να κάνουμε με μια τεραστίου μεγέθους κοσμογονική απειλή για την ανθρωπότητα.

Έτσι:

– Ο βαθμός επικινδυνότητας και η θνησιμότητα λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, παρουσιάζονται υπέρμετρα μεγεθυμένα σε σχέση με την πραγματικότητα αλλά και
– Η πανδημία μπορεί να χρησιμοποιείται και χρησιμοποιείται ως «μπαμπούλας» και άλλοθι για την δημιουργία καθεστώτος μόνιμου φόβου και την επιβολή των δρακόντειων μέτρων που λαμβάνονται. Τα μέτρα αυτά, χωρίς να αποσκοπούν στην λύση του προβλήματος στην πραγματική του διάσταση, δεν βελτιώνουν τις υπηρεσίες υγείας και δεν εστιάζουν στην προστασία της μικρής ομάδας του πληθυσμού, όπου πραγματικά υπάρχει ένα ποσοστό αυξημένου κινδύνου. Αποτελούν αντίθετα μέτρα επιβολής αστυνομικού κράτους σε βάρος και ενάντια στον συνολικό πληθυσμό, επηρεάζουν αρνητικά ή δημιουργούν νέα δυσανάλογα και υπέρμετρα καταστροφικότερα προβλήματα σε κάθε πτυχή της ζωής μας, ακόμα και στην ίδια την υγεία, που υποτίθεται ότι επιχειρούν να προστατεύσουν.^[01]

Πανδημία «τραβηγμένη από τα μαλλιά»

Θάνατοι, κρούσματα, θνητότητα. Νούμερα που έχουν γίνει εφιάλτης. Νούμερα που καταγράφονται και προβάλλονται καθημερινά για να εμπεδώσουμε το πόσο επικίνδυνη και φονική είναι η πανδημία του κορωνοϊού. Νούμερα που τα βλέπουμε να αυξάνονται εκθετικά σκιαγραφώντας μια νέα τρομακτική απειλή για την ανθρωπότητα ολόκληρη. Όμως, τα νούμερα αυτά αποτυπώνουν ορθά ή διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα;

Θάνατοι. Σύμφωνα με τις ημερήσιες εκθέσεις καταγραφής και παρουσίασης των δεδομένων που αφορούν τον κορωνοϊό τόσο στην χώρα μας^[03] όσο και σε άλλες χώρες^{[04], [05]} για την αποκαλούμενη πανδημία του κορωνοϊού, κανένας από τους καταγραμμένους θανάτους δεν αναφέρεται ότι προέκυψε ΛΟΓΩ του κορωνοϊού, ΑΠΟ τον κορωνοϊό ή ΜΕ ΑΙΤΙΑ τον κορωνοϊό. Καταγράφονται αντίθετα οι όλοι θάνατοι από οποιαδήποτε αιτία, ασθενών που κατά τον θάνατό τους ήταν φορείς του κορωνοϊού (με την (πιθανή) εξαίρεση λίγων θανάτων οφειλόμενων σε ατυχήματα, αυτοκτονίες, δολοφονίες κλπ. αιτίες δηλαδή όπου εξ ορισμού αποκλείουν ξεκάθαρα την πιθανότητα συμβολής του κορωνοϊού στην πρόκληση θανάτου). Οι εκθέσεις του ΕΟΔΥ αναφέρουν πολύ συγκεκριμένα: «θάνατοι ασθενών ΜΕ Covid-19» ενώ πολύ ξεκάθαρες και παραστατικές είναι και οι εξηγήσεις του εκπροσώπου του Ελληνικού Υπουργείου Υγείας Σωτ. Τσιόδρα^[06]: «το να έχεις COVID εμείς το καταγράφουμε σαν να πεθαίνεις ΑΠΟ COVID… ακόμα κι αν πεθαίνεις για παράδειγμα από εγκεφαλική αιμορραγία». Παρόμοιο τρόπο καταγραφής ακολουθούν οι περισσότερες χώρες. Πχ στις αντίστοιχες ιταλικές εκθέσεις^[04] καταμετρούνται οι θανόντες ασθενείς που βρέθηκαν «ΘΕΤΙΚΟΙ ΣΕ» μόλυνση από τον ιό (positivi a). Στις αντίστοιχες γαλλικές εκθέσεις^[05] καταγράφονται ως θάνατοι «ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ» τον ιό (liés à). Αντίθετα, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ προβάλλουν όλους αυτούς τους θανάτους σαν να πρόκειται για θανάτους ΜΕ ΑΙΤΙΑ τον κορωνοϊό.

Κρούσματα. Υπάρχουν τρόποι^[07] που δίνουν τη δυνατότητα να υπολογίζεται στατιστικά με μεγάλη προσέγγιση, με τεστ σε αντιπροσωπευτικό τυχαίο δείγμα του πληθυσμού, ο συνολικός αριθμός των φορέων του ιού ανά τακτά διαστήματα σε κάθε χώρα. Παρόλα αυτά οι περισσότερες κυβερνήσεις έχουν επιλέξει να «παίζουν» με τον πανικό του κόσμου αναφέροντας ως κρούσματα τον όπως θα δούμε καθόλου διαφωτιστικό, τρέχοντα αριθμό των εντοπισμένων φορέων, τον οποίο μπορούν να τον αυξάνουν τεχνητά κατά την βούλησή τους, αυξάνοντας απλά ανάλογα τον αριθμό των διενεργούμενων τεστ (περισσότερα τα τεστ – περισσότεροι οι εντοπισμένοι φορείς-κρούσματα!!!).

Η εσφαλμένη εικόνα για την κατάσταση σχετικά με τον κορωνοϊό και κατ’ επέκταση ο πανικός του κόσμου, μεγεθύνονται καθώς δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση για το γεγονός πως ο αριθμός των αναφερόμενων κρουσμάτων δεν αφορά ασθενείς που έχουν απαραίτητα εκδηλώσει συμπτώματα της ασθένειας αλλά αντίθετα αφορά όλους τους εντοπισμένους φορείς του κορωνοϊού, οι περισσότεροι από τους οποίους, συγκεκριμένα σε ένα ποσοστό της τάξεως του 95%^[08] είναι τελείως ασυμπτωματικοί ή παρουσιάζουν πολύ ήπια ή μέτρια συμπτώματα και δεν χρειάζονται καν νοσηλεία. Επίσης, στον αριθμό των κρουσμάτων δεν καταγράφεται και απουσιάζει ένα σημαντικό επιπλέον ποσοστό ασυμπτωματικών ή με μέτρια ή ήπια συμπτώματα φορέων, που δεν αναζητούν νοσηλεία και εξέταση.

Θνητότητα. Η θνητότητα^[09] μιας νόσου αφορά την αναλογία των θανάτων ΕΞΑΙΤΙΑΣ αυτής σε σχέση με τον αριθμό των φορέων της, σε ορισμένο χρόνο. Εδώ χρησιμοποιείται μια εκθετικά πιο εσφαλμένη και αντιεπιστημονική (παραστατικότερα «μπακαλίστικη») πρακτική, που οδηγεί σε ακόμη πιο λανθασμένα και αποπροσανατολιστικά συμπεράσματα^[10] για μεγάλη επικινδυνότητα-φονικότητα του κορωνοϊού: α) Ο αριθμητής μεγιστοποιείται αφού στη θέση του χρησιμοποιείται καταχρηστικά ο αριθμός ΘΑΝΑΤΩΝ ασθενών ΜΕ κορωνοϊό, ενώ παράλληλα β) ο παρονομαστής της αναλογίας ελαχιστοποιείται αφού στη θέση του χρησιμοποιείται ο αριθμός των ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ, που αναλύθηκε παραπάνω πόσο αναξιόπιστος και ακατάλληλος είναι (θνητότητα CFR) αντί του συνολικού αριθμού των φορέων του ιού (θνητότητα IFR), που θα μπορούσε να χρησιμοποιείται εάν υπήρχε η διάθεση αντικειμενικής αποτύπωσης της κατάστασης.

Έτσι, στην πραγματικότητα τα παραπάνω νούμερα των θανάτων και των κρουσμάτων δεν αποτελούν μέτρο της επικινδυνότητας του ιού αλλά μόνο της μεταδοτικότητάς του (η οποία φαίνεται ότι είναι όντως πολύ μεγάλη), αφού καταγράφουν μόνο τούς κατά τον θάνατο φορείς του ιού (όχι τους θανάτους από τον ιό) και τους εν ζωή φορείς του ιού (όχι τους νοσούντες από τον ιό). Όμως η μεταδοτικότητα, από μόνη της δεν συνιστά επικινδυνότητα, όπως στις περιπτώσεις που αφορούν ελάχιστα παθογόνους, μη παθογόνους ή ακόμα και ωφέλιμους ιούς^[11], όπου η μεταδοτικότητα θα μπορούσε να είναι ακόμα και το ζητούμενο. Έτσι, το ισχύον μοντέλο καταγραφής και παρουσίασης των στοιχείων για τον ιό είναι καθορισμένο να εμφανίζει, μια τελείως αποπροσανατολιστική, παραπλανητικά καταστροφική εικόνα σχετικά με τον κορωνοϊό. Αυτό γίνεται καλύτερα κατανοητό εξετάζοντας την περίπτωση όπου η δεδομένη υψηλή μεταδοτικότητα του ιού, θα έχει σαν αποτέλεσμα την σταδιακή προσβολή ίσως και όλων μας από αυτόν (που στη συνέχεια το πιθανότερα αναμενόμενο θα είναι, να αναπτύξουμε αντισώματα και ανοσία απέναντί του). Σε αυτήν την περίπτωση:

Η αναφορά θανάτων ΜΕ κορωνοϊό θα συνεχίσει να αυξάνεται εκθετικά έως ότου σύντομα ΟΛΟΙ οι θάνατοι ανεξάρτητα ΑΠΟ την πραγματική τους αιτία θα καταγράφονται και θα παρουσιάζονται ως θάνατοι ΜΕ κορωνοϊό, με την εξαίρεση των θανάτων από ατυχήματα, αυτοκτονίες, δολοφονίες κλπ. που δεν περιλαμβάνονται στα υποκείμενα νοσήματα και αποτελούν μόνο το περίπου 20% των αιτιών θανάτου^[12α]. Έτσι, και η αναφερόμενη θνητότητα του κορωνοϊού θα συνεχίσει να αυξάνεται συνεχώς, έως ότου φτάσει σε απώτερο μέλλον σε ποσοστό ~80%.

ΟΛΟΙ οι πολίτες θα χαρακτηρίζονται πλέον ως κρούσματα (ως τον θάνατό τους, σε βαθιά μεν γεράματα κατά μέσο όρο, αλλά ΜΕ κορωνοϊό).

Το σημαντικό στοιχείο που διαπιστώνουμε εξετάζοντας αυτή την περίπτωση είναι πως η ίδια παραπλανητική αυτή εικόνα για την πραγματικότητα, προκύπτει ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο βαθμός πραγματικής επικινδυνότητας και φονικότητας του κορωνοϊού. Δηλαδή, ακόμα κι αν αποδειχτεί με απόλυτη βεβαιότητα ότι η παρουσία του κορωνοϊού δεν έχει καμιά επίδραση σε αυτούς τους θανάτους.

Πόσο επικίνδυνη είναι η πανδημία του κορωνοϊού;

Τα νούμερα των θανάτων, των κρουσμάτων και η θνητότητα, με τον τρόπο που καταγράφονται και προβαλλόμενα σε πρώτο πλάνο όχι μόνο παραποιούν την πραγματικότητα αλλά επίσης επισκιάζουν άλλα σημαντικά στοιχεία που μπορούν να μας διαφωτίσουν καλύτερα για την πραγματική επικινδυνότητα του ιού και για τον βαθμό της επίδρασής του στην πρόκληση των θανάτων, όπως είναι η θνητότητα επί του αριθμού του συνόλου των φορέων του ιού (IFR), η αντιπαραβολή με τον αριθμό θανάτων από άλλες αιτίες και παράγοντες κινδύνου, η μέση ηλικία των θανόντων και οι υποκείμενες νόσοι τους.

Θνητότητα επί του συνολικού αριθμού των φορέων του ιού (IFR) ^[09]. Ο καθηγητής Ι. Ιωαννίδης^[13] με την ομάδα του, σε πρόσφατη έρευνά τους,^[14] αξιοποίησαν συνδυαστικά 82 μελέτες από 51 τοποθεσίες διεθνώς, όπου με τεστ σε αντιπροσωπευτικό τυχαίο δείγμα του πληθυσμού,^[07] υπολόγισαν στατιστικά με μεγάλη προσέγγιση την θνητότητα του κορωνοϊού (αναλογία θανάτων σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των φορέων του ιού). Ο καθηγητής Ι. Ιωαννίδης κάνοντας πάντα την διευκρίνιση πως και σε αυτούς τους εκτιμώμενους αριθμούς θανάτων ο κορωνοϊός έχει συνεπιδράσει ως παράγοντας πρόκλησης, μόνο σε κάποιους από αυτούς, αναφέρει διάμεση παγκόσμια θνητότητα 0,15% ή αλλιώς πως πεθαίνει ΜΕ κορωνοϊό ο ένας από τους 670 φορείς του ιού. Όμως ανάλογα με την ηλικία, τις υποκείμενες νόσους και την ιδρυματοποίηση ή μη των φορέων του ιού, η θνητότητα διαμορφώνεται σε ένα εύρος από στατιστική α-πιθανότητα, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, της τάξης του 0,01% για τους νέους και υγιείς, έως το 25% για τους τροφίμους γηροκομείων. Παρόλο που στα ΜΜΕ δεν έχουμε ακούσει γι’ αυτές, παρόμοιου τύπου έρευνες έχουν κάνει και άλλοι φορείς στο παρελθόν και παρόμοιο ήταν το αποτέλεσμα.

Με βάση αυτό το ποσοστό θνητότητας και επιμόλυνση του 30% ως 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, ο καθηγητής Ι. Ιωαννίδης εκτιμά^[15] πως ο αριθμός των θανάτων ΜΕ κορωνοϊό στην επόμενη πενταετία, που πιθανά θα χρειαστεί ώσπου να ολοκληρώσει ο κορωνοϊός τον κύκλο του, θα κυμανθεί παγκόσμια στους 1.500.000 στην πενταετία ή με αναγωγή κατ’ έτος στους ~300.000 εάν παρθούν τα κατάλληλα μέτρα, που φυσικά δεν θα αλλάζουν και καταστρέφουν την οικονομία και τον τρόπο ζωής κλπ ολόκληρου του πληθυσμού, πχ λοκντάουν, απαγόρευση κυκλοφορίας κλπ, αλλά θα εστιάζουν κύρια στην ομάδα υψηλού κινδύνου των ηλικιωμένων με βαριά υποκείμενα νοσήματα και στη χρήση μαζικών τεστ για τον εντοπισμό και απομόνωση των φορέων κλπ. Στην περίπτωση επιμονής στην τρέχουσα κακή διαχείριση, οι θάνατοι θα μπορούσαν να ανέρχονται στους 9.000.000 στην πενταετία ή στους ~1.800.000 ετησίως. Επίσης, δεν παραλείπει να αναφέρει πως ο κορωνοϊός δεν πρόκειται να βρεθεί ανάμεσα στις κύριες αιτίες θανάτου. Επίσης αναφέρει συγκεκριμένα παραδείγματα χωρών, όπου ακολουθούνται τέτοια ουσιαστικά μέτρα και όπου ο αριθμός των νέων αναφερόμενων θανάτων έχει σχεδόν εκμηδενιστεί.

Αντιπαραβολή με τον αριθμό θανάτων από άλλες αιτίες και παράγοντες κινδύνου. Εκτιμώντας έτσι, πιο αντικειμενικά και πιο συγκεκριμένα τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να κυμανθεί η θνητότητα και ο αριθμός των θανάτων:

Ετήσιοι θάνατοι φορέων ΜΕ κορωνοϊό στην επόμενη 5ετία: 300.000 – 1.800.000

Ας αντιπαραβάλλουμε τώρα αυτόν τον αριθμό θανάτων με τον αριθμό θανάτων ΑΠΟ άλλες ΑΙΤΙΕΣ και παράγοντες κινδύνου, που διαχρονικά οδηγούν στον θάνατο ασύγκριτα περισσότερους συμπολίτες μας ετησίως, έχοντας όμως κατά νου πως αυτή η σύγκριση είναι άνιση, καθώς ο πρώτος αριθμός αφορά αναφερόμενους θανάτους ΜΕ κορωνοϊό και όχι ΕΞΑΙΤΙΑΣ του, δηλαδή ο κορωνοϊός μόνο συνεπιδρά σε αυτούς ως παράγοντας αύξησης κινδύνου θανάτου και μόνο σε κάποιους από αυτούς τους θανάτους, αλλά και για άλλους λόγους που θα δούμε στη συνέχεια.

Ακολουθεί ο ετήσιος αριθμός θανάτων παγκόσμια ΑΠΟ πραγματικές, διαπιστωμένες αιτίες^[12]:

Καρδιαγγειακά νοσήματα                                    17.790.000

Καρκίνος                                                                    9.560.000

Πείνα^[12β]                                                                  9.000.000

Ασθένειες αναπνευστικού                                       3.910.000

Μολύνσεις κατώτερου αναπνευστικού                2.560.000

Μορφές άνοιας                                                          2.510.000

Ασθένειες πεπτικού                                                  2.380.000

Νεογνικές διαταραχές                                              1.780.000

Διαρροιακές παθήσεις                                              1.570.000

Διαβήτης                                                                      1.370.000

Ηπατικές νόσοι                                                          1.320.000

Τροχαία ατυχήματα                                                  1.240.000

Νεφρική ανεπάρκεια                                                1.230.000

Φυματίωση                                                                  1.180.000

HIV/AIDS                                                                      950.000

Αυτοκτονίες                                                                   790.000

Ελονοσία                                                                        620.000

Μηνιγγίτιδα                                                                   290.000

Ηπατίτιδα                                                                       130.000

Σύνολο ετήσιων θανάτων παγκόσμια           58.400.000

Αριθμός θανάτων στους οποίους συγκεκριμένοι παράγοντες κινδύνου^[12η] έχουν ΔΙΑΠΙΣΤΩΜΕΝΑ συνεπιδράσει:

Υψηλή αρτηριακή πίεση                                                                               10.440.000

Κάπνισμα                                                                                                           7.100.000

Υψηλό σάκχαρο στο αίμα                                                                               6.530.000

Ατμοσφαιρική ρύπανση                                                                                  4.900.000

Παχυσαρκία                                                                                                       4.720.000

Αλκοολισμός                                                                                                      2.840.000

Ετήσιοι θάνατοι φορέων ΜΕ κορωνοϊό στην επόμενη 5ετία^[15] 300.000 – 1.800.000

Εποχική γρίπη^[16]                                                                                     250.000 ως 500.000

Αριθμός ανθρώπων (ένα τεράστιο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού) βρισκόμενων κάτω από μόνιμες απειλές για υγεία και την ζωή τους:

Υποσιτιζόμενοι^[12γ]                                                                                                 925.000.000

Άνθρωποι που πίνουν νερό από μολυσμένες με κόπρανα πηγές^[12στ]  +2.000.000.000

Άνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό^[12στ]                                          785.000.000

Προσβεβλημένοι από τον ιό HIV/AIDS^[12δ]                                                        38.000.000

Tρέχων παγκόσμιος πληθυσμός^[12ε]                                                        7.824.040.000

Όμως ποιος είναι ο βαθμός επίδρασης του κορωνοϊού σε αυτούς τους 300,000 – 1.800.000 ετήσιους θανάτους ασθενών ΜΕ κορωνοϊό, που με βάση τα στοιχεία και την εκτίμηση του καθηγητή Ι. Ιωαννίδη θα έχουμε στα επόμενά πέντε έτη; Σε μια τέτοια εκτίμηση έστω προσεγγιστικά θα μπορούσε βοηθήσει να δούμε καλύτερα το τι συμβαίνει η μέση ηλικία των θανόντων και οι υποκείμενες νόσοι τους:

Μέση ηλικία θανόντων. Στην αρχική περίοδο της πανδημίας, στις περισσότερες χώρες έγιναν τεράστια λάθη διαχείρισής της, όπως αχρείαστες εισαγωγές στα νοσοκομεία, αχρείαστες διασωληνώσεις, μεταφορά ασθενών σε γηροκομεία, λανθασμένες θεραπείες κλπ. τα οποία οδήγησαν σε αυξημένους θανάτους^[17]. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς και για την Ελλάδα, ανατρέχοντας στις αντίστοιχες εκθέσεις του ΕΟΔΥ^[03] και παραβάλλοντας την μέση ηλικία των 74 ετών των 140 αναφερόμενων θανόντων ως τις 30/4/20 με την μέση ηλικία των 895 (1035-140) θανόντων του ακόλουθου διαστήματος έως σήμερα 1/5/20 – 14/11/20, που με απλή αριθμητική^[18] προκύπτει ότι είναι στα 80,94 έτη.

Αν συνυπολογίσουμε ότι με προσδόκιμο ζωής^[19] (ακόμα και με την υψηλότερη εκδοχή, που είναι αυτή που δίνει ο ΟΑΣΑ) στην Ελλάδα τα 78,9 έτη για τους άνδρες και τα 84 έτη για τις γυναίκες, οι 621 θανόντες (60,0%) ήταν άντρες και οι 414 θανούσες (40,0%) ήταν γυναίκες, τότε πάλι με απλή αριθμητική^[20], το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα για αυτή την αναλογία ανδρών-γυναικών διαμορφώνεται σε 80,94 έτη. Δηλαδή, οι θανόντες με κορωνοϊό απεβίωσαν κατά μέσο όρο ακριβώς την ημέρα που η ηλικία τους συνέπεσε με αυτή του προσδόκιμου ζωής στην Ελλάδα.

Αυτό το φαινόμενο της εγγύτητας ή σύμπτωσης της μέσης ηλικίας των θανόντων με κορωνοϊό με το προσδόκιμο ζωής του γενικού πληθυσμού είναι αντίστοιχο και στις υπόλοιπες χώρες, ακόμα και στις χώρες της δύσης, που παρουσιάζονται πρώτες σε αριθμό θανάτων συσχετισμένων με τον ιό. Η διάμεση ηλικία θανάτου των περισσότερων από αυτές τις χώρες είναι πάνω τα 80 έτη^[21]: Αυστραλία 82, Αυστρία 80+, Βραζιλία ~70, Καναδάς 86, Αγγλία 80+, Γαλλία 84, Γερμανία 82, Ιταλία 82, Ισπανία 82, Σουηδία 84, Ελβετία 84, ΗΠΑ 78. Ας ληφθεί υπόψη ότι αυτές οι ηλικίες αφορούν θανάτους και της αρχικής περιόδου ιδιαίτερα κακής αντιμετώπισης της πανδημίας, πράγμα που σημαίνει ότι αν αυτή η αρχική περίοδος εξαιρεθεί, όπως υπολογίστηκε παραπάνω και για την Ελλάδα, θα προκύψουν πιθανότατα ακόμα μεγαλύτερες διάμεσες ηλικίες θανόντων και για αυτές τις χώρες.

Το συμπέρασμα στο οποίο οδηγούμαστε από τα παραπάνω στοιχεία είναι πως, η όποια αρνητική επίδραση του κορωνοϊού στον θάνατο κάποιων φορέων του, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την απόκλιση – μείωση της μέσης ηλικίας τους σε σχέση με το προσδόκιμο ζωής του γενικού πληθυσμού, που όπως μας δείχνουν τα ίδια στοιχεία είναι από μηδενική έως τάξεως μερικών ημερών ή μηνών.

Επίσης, η καμπύλη του αριθμού των θανάτων φορέων κορωνοϊού σε σχέση με την ηλικία τους είναι σχεδόν ταυτόσημη με αυτή της φυσικής θνητότητας, καθώς έχουμε μηδενικούς θανάτους παιδιών και νεαρών ενηλίκων, σχεδόν μηδενικούς για ενήλικες κάτω από τα 50 έτη, όπου η πιθανότητα θανάτου αρχίζει να ανεβαίνει ως τα 70 έτη, όπου αυτή η αύξηση γίνεται μεγαλύτερη και ακόμα μεγαλύτερη μετά από τα 80 έτη^[22].

Υποκείμενες νόσοι. Όμως, ακόμα και αν υπάρχει κάποια μείωση μερικών ημερών ή μηνών στη μέση ηλικία των θανόντων φορέων κορωνοϊού σε σχέση με το γενικό προσδόκιμο ζωής, μπορεί να αποδοθεί σε άλλες αιτίες θανάτου, τόσο βέβαιες και σημαντικές που, κατά μέσο όρο πάντα, τα περιθώρια της συμβολής του κορωνοϊού σε αυτή (την μείωση της μέσης ηλικίας) ελαχιστοποιούνται ακόμα περισσότερο και περιορίζονται μόνο σε ρόλο συναιτίου. Σύμφωνα με τις προαναφερόμενες εκθέσεις του Ανώτατου Ινστιτούτου για την Υγεία της Ιταλίας, που παρέχουν αναλυτικά στοιχεία σχετικά, επισημαίνεται ότι οι θανόντες με κορωνοϊό, ήταν άνθρωποι που κατά μέσο όρο έπασχαν από 3,4^[23α] βαριές, χρόνιες, προϋπάρχουσες (υποκείμενες) νόσους όπως καρδιοπάθειες, καρκίνο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, πνευμονική ανεπάρκεια, ηπατική νόσο κλπ. ενώ μόνο ένα ποσοστό 3,8%^[24α] από αυτούς δεν έπασχε ήδη από έστω μία από αυτές τις νόσους (παρόμοιο ποσοστό (3,8%) έχουμε και στην Ελλάδα^[24γ]). Στις ΗΠΑ τα νούμερα αυτά διαμορφώνονται αντίστοιχα σε 2,6^[23β]και 6%^[24β].

Τα στοιχεία λοιπόν δείχνουν ότι οι καταγραφόμενοι ως θανόντες ΜΕ κορωνοϊό είναι άνθρωποι που κατά μέσο όρο έχουν φτάσει ή προσεγγίσει σε απόσταση μερικών ημερών ή μηνών το προσδόκιμο ζωής του γενικού πληθυσμού της χώρας τους και ότι, επίσης κατά μέσο όρο, έπασχαν ήδη από περισσότερες από τρεις βαριές, χρόνιες υποκείμενες νόσους. Δεν έχει αναφερθεί ως σήμερα κάποιος βάσιμος και επαρκής λόγος για τον οποίο το προσδόκιμο ζωής αυτών των ανθρώπων, αυτής της ηλικίας και σοβαρής κατάστασης της υγείας τους θα έπρεπε να αναμένεται ότι είναι κατά μέσο όρο μεγαλύτερο από το προσδόκιμο ζωής του γενικού πληθυσμού. Συνεπώς, μπορεί να συναχθεί λογικά ότι η όποια ενδεχόμενη αρνητική επίδραση της παρουσίας του κορωνοϊού στην μείωση της μέσης ηλικίας τους είναι κατά μέσο όρο πολύ μικρή και αφορά σε ανθρώπους που κατά μέσο όρο έχουν τελείως εξαντλημένο οργανισμό και ανοσοποιητικό σύστημα λόγω ηλικίας ή/και υποκείμενων νόσων, στάδιο στο οποίο, είτε με, είτε χωρίς το παραμικρό τυχαίο επιβαρυντικό για την υγεία τους γεγονός, όπως μια μόλυνση από την κοινή γρίπη ή από όποια άλλη ασθένεια, μπορεί να επέλθει ο (αναπόφευκτος για όλους μας) θάνατος.

Φυσικά, υπάρχουν και οι σπάνιες εξαιρέσεις του κανόνα ή οι ακραίες περιπτώσεις, όπου διαβάζουμε πχ. ότι «30χρονος χωρίς υποκείμενα νοσήματα πεθαίνει όντας φορέας του ιού» (αγαπημένο και αναντίστοιχα με την πολλή μεγάλη σπανιότητά του υπερπροβαλλόμενο από τα ΜΜΕ θέμα). Γι’ αυτές τις περιπτώσεις, όσο στενάχωρες και απευχόμενες και αν είναι, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι: α) η ορθή εκτίμηση ενός φαινομένου γίνεται όχι εστιάζοντας επιλεκτικά σε μεμονωμένες περιπτώσεις αλλά θεωρώντας το σύνολο, που απεικονίζεται ορθότερα από τις μέσες τιμές ενώ β) εάν θέλουμε να εξετάζουμε αντικειμενικά τις ακραίες περιπτώσεις θα πρέπει να διευκρινίζουμε την σπανιότητά τους και να δίνουμε την ίδια βαρύτητα σε αυτές και των δύο άκρων, πχ και στους τρεις 97χρονους, αιωνόβιους σχεδόν, με 6-7 βαριά υποκείμενα νοσήματα ο καθένας, που (αντί να πανηγυρίζουμε για την μακροζωία τους) καταμετρήθηκαν επίσης ως θάνατοι με κορωνοϊό και ανέβασαν ανάλογα τον σχετικό αριθμό, ώστε να προκύπτει σαν μέση ηλικία θανάτου αυτή των 80,92 ετών, γ) φυσικά οι σπάνιες τέτοιες και ακραίες περιπτώσεις δεν συνιστούν επικίνδυνη πανδημία και πολύ περισσότερο λόγο επιβολής των αυστηρών μέτρων αστυνομοκρατίας και οικονομικής αυτοκαταστροφής που λαμβάνονται, ενώ δ) δεν αποκλείεται ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις (με δεδομένο ότι αποτελούν εξαίρεση), να προϋπήρχε κάποιο υποκείμενο νόσημα ικανό να οδηγήσει σε θάνατο, το οποίο να μην είχε διαγνωστεί, ε) η μόλυνση με κορωνοϊό δεν μπορεί να αποτελεί λόγο εξαίρεσης των νεώτερων σε ηλικία φορέων του ιού από την φυσική πιθανότητα θανάτου, που αν και πολύ μικρή δυστυχώς υφίσταται για όλο τον πληθυσμό ανάλογης ηλικίας.

Ταξινόμηση των χωρών με βάση των αριθμό των θανάτων – Μια πανδημία που αγαπά της χώρες της δύσης. Στην ιστοσελίδα worldometers.info ^[25] συλλέγονται, ενημερώνονται και παρουσιάζονται τα επίσημα στοιχεία για τον κορωνοϊό, που όλες οι χώρες του κόσμου εκδίδουν. Ταξινομώντας τη λίστα των χωρών με βάση των αριθμό των θανάτων (που παραπάνω διαπιστώσαμε τον αναξιόπιστο τρόπο με τον οποίο αυτοί καταγράφονται) ανά εκατομμύριο κατοίκων μπορούμε να αντλήσουμε κάποια πολύ αξιοπρόσεκτα δεδομένα: Οι 50 πρώτες χώρες της λίστας (στοιχεία στις 26/10/20), που σημειώνονται με κόκκινο χρώμα στον παρακάτω χάρτη, αν και ο πληθυσμός τους αποτελεί μόνο το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταγράφουν σχεδόν το 80% των θανάτων ΜΕ κορωνοϊό. Σε αυτές οι χώρες ο μέσος όρος θανάτων ανά εκατομμύριο είναι 14 φορές μεγαλύτερος (600 θάνατοι ανά εκατομμύριο) από τον αντίστοιχο μέσο όρο των υπολοίπων 165 χωρών (43 θάνατοι ανά εκατομμύριο). Οι χώρες αυτές, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ανήκουν στην Δύση, όπως φαίνεται και στον παρακάτω χάρτη. Για να μην θεωρηθεί ότι το μεγάλο προσδόκιμο ηλικίας είναι η κύρια αιτία των αυξημένων καταγεγραμμένων θανάτων σε αυτές τις χώρες, να αναφέρουμε ότι χώρες όπως η Ιαπωνία, η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα, το Χονγκ Κονγκ βρίσκονται ταυτόχρονα τόσο στην κορυφή της λίστας με το μεγαλύτερο προσδόκιμο ηλικίας^[19] όσο και στον πάτο της λίστας θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού (5-14 θάνατοι ανά εκατομμύριο).

Μονόλογος δοκιμασμένων, αποτυχημένων και αναξιόπιστων πολιτικών
αντί ισότιμου δημόσιου διαλόγου για το θέμα

Το παρόν κείμενο δεν γράφτηκε υπό τον τίτλο κάποιου ειδικού της επιδημιολογίας (αν και τα στοιχεία και η γνώμη πάμπολλων καταξιωμένων ειδικών από όλο τον κόσμο^{[26α], [26β]} έχουν ληφθεί υπόψη) αλλά με την ιδιότητα του απλού πολίτη, που έχει ισότιμο δικαίωμα και υποχρέωση λόγου σε οτιδήποτε αφορά και επηρεάζει την ζωή του και την ζωή του κοινωνικού συνόλου και με την πεποίθηση ότι για να προσεγγίσουμε την αλήθεια και να διακρίνουμε και απορρίψουμε το ψέμα, αρκεί αλλά είναι και αναγκαίο να υπάρχει η δυνατότητα πραγματικά ελεύθερου δημόσιου διαλόγου, όπου όλες οι απόψεις θα μπορούν να εκφράζονται και να ακούγονται ισότιμα.

Δυστυχώς όμως, αυτό που σήμερα επικρατεί είναι η συνεχής επανάληψη από την πολιτική εξουσία στο σύνολό της και κάθε ΜΜΕ μίας αποκλειστικά άποψης σχετικά με τον κορωνοϊό. Ότι δηλαδή ο ιός είναι τόσο καταστροφικός που ο μόνος τρόπος σωτηρίας από αυτόν είναι να ακολουθούμε πιστά όλα τα περιοριστικά και καταστροφικά για την ελευθερία μας, την οικονομία, τις μεταξύ μας σχέσεις κλπ. μέτρα, που επίσης μονομερώς και χωρίς δημόσιο διάλογο προαποφασίζονται και εξαναγκαστικά επιβάλλονται. Κάθε διαφορετική άποψη^[27] και όποιοι την εκφράζουν ακόμα και αν είναι κορυφαίοι, διεθνώς καταξιωμένοι επιστήμονες^{[26α], [26β]} με ειδίκευση στην επιδημιολογία, όπως ο συμπατριώτης μας Ιωάννης Ιωαννίδης^[13], είτε δαιμονοποιούνται, αποκλείονται και φιμώνονται από τα ΜΜΕ, από το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είτε (για «ξεκάρφωμα» και μόνο) τους επιτρέπεται να ακουστούν σε ένα απειροελάχιστο ποσοστό αυτού που η κυρίαρχη άποψη ακούγεται.

Αντίθετα, το βήμα του λόγου παραχωρείται απεριόριστα σε ανθρώπους σαν τον Σωτ. Τσιόδρα, ο οποίος πέρα από την κατοχή λιγότερων επιστημονικών εχεγγύων, κατά το προηγούμενο αποδεδειγμένο σκάνδαλο^{[28], [16]} της πανδημίας του ιού της γρίπης Η1Ν1 (ή της γρίπης των χοίρων), που ανακοίνωσε το 2009 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, συμμετείχε^[29] μαζί με τον τότε υπουργό Υγείας Δημ. Αβραμόπουλο (μαζί και με τον σημερινό υφυπουργό Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη) στην οργανωμένη προσπάθεια πλύσης εγκεφάλου από τα ΜΜΕ και το Υπουργείο για να  πειστεί ο κόσμος για το πόσο επικίνδυνος και θανατηφόρος ήταν ο ιός και να δεχτεί την αγορά και λήψη του εμβολίου. Το Υπουργείο Υγείας αγόρασε δεκαέξι εκατομμύρια δόσεις του εμβολίου αλλά ο κόσμος στην συντριπτική του πλειοψηφία δεν πείστηκε να το κάνει, με αποτέλεσμα να αποδειχτεί ότι δεν υπήρχε σημαντικός κίνδυνος και ότι το εμβόλιο δεν ήταν καθόλου αναγκαίο. Ανάλογα, σε πολλές άλλες χώρες, παράλληλα με την συνεχή κατατρομοκράτηση του κόσμου από τα ΜΜΕ, οι κυβερνήσεις κατεύθυναν τον γενικό πληθυσμό τους σε μαζικό εμβολιασμό. Δείτε ενδεικτικά τον πρόεδρο των ΗΠΑ να ενθαρρύνει όλους τους Αμερικανούς να κάνουν το εμβόλιο για την γρίπη Η1Ν1 κηρύσσοντας τις 10-16 Ιανουαρίου 2010 σαν Εθνική Εβδομάδα Εμβολιασμού κατά της Γρίπης^[30α] και τον δημόσιο εμβολιασμό του ίδιου μαζί με την σύζυγό του για να προπαγανδίσουν την αναγκαιότητα και την ασφάλεια του εμβολίου^[30β]. Τελικά, ο ίδιος ο ΠΟΥ ανακοίνωσε στις 11 Ιουνίου 2010 ότι η πανδημία γρίπης Η1Ν1 είχε λιγότερα θύματα από όσα η κοινή γρίπη ετησίως. Από την πανδημία του 2009 πέθαναν σε όλο τον κόσμο 18.156 πολίτες, την στιγμή που οι θάνατοι από την εποχική γρίπη κυμαίνονται ετησίως από 250.000 ως 500.000 παγκοσμίως^[16].

Επιλεκτικός κορωνο-ανθρωπισμός

Το γενικό συμπέρασμα στο οποίο οδηγούμαστε από τα παραπάνω στοιχεία, είναι πως ο κορωνοϊός δεν αποτελεί ΑΙΤΙΑ θανάτου αλλά έναν ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ συνεπίδρασης-αύξησης του ΚΙΝΔΥΝΟΥ θανάτου και μάλιστα πολύ μικρής σημασίας συγκριτικά με άλλους τέτοιους παράγοντες κινδύνου, όπως είναι η υψηλή πίεση, το κάπνισμα, το σάκχαρο, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η παχυσαρκία ή ο αλκοολισμός (βλ. την πιο πάνω σχετική λίστα), ο καθένας από τους οποίους συνεπιδρά σε πολλαπλάσιο αριθμό θανάτων απ’ ότι ο κορωνοϊός. Ο αριθμός των συνδεόμενων θανάτων είναι συγκρίσιμος μόνο με αυτόν της εποχικής γρίπης, με τη διαφορά ότι κατά μέσο όρο η γρίπη συνεπιδρά στον θάνατο νεότερων και υγιέστερων ανθρώπων ενώ ο κορωνοϊός συνεπιδρά στον θάνατο, βαριά, πολλαπλά και χρονίως ασθενών υπερηλίκων, οι οποίοι έχουν φτάσει ή προσεγγίζουν ακόμα και κατά μερικές ημέρες το προσδόκιμο ζωής τους.

Επίσης, ο ετήσιος αριθμός των θανάτων παγκόσμια ΑΠΟ πραγματικές, διαπιστωμένες αιτίες (οι οποίοι ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια) ή ο αριθμός των υποσιτιζόμενων ή χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό συνανθρώπων μας (οι οποίοι ανέρχονται σε δισεκατομμύρια), που παρατέθηκαν πιο πάνω, δεν αφήνουν περιθώρια λανθασμένων εκτιμήσεων για τον συγκριτικά χαμηλό βαθμό προτεραιότητας της προσοχής μας, που το θέμα του κορωνοϊού θα έπρεπε φυσιολογικά και εάν δεν υπήρχαν ιδιαίτερα συμφέροντα να απολαμβάνει. Περιέργως, για όλους αυτούς τους θανάτους και τα τρομακτικά προβλήματα επιβίωσης ασύγκριτα περισσότερων συνανθρώπων μας, από τις περισσότερες κυβερνήσεις και ΜΜΕ δεν έχει επιδειχτεί καμιά ανάλογη έμπρακτη ευαισθησία και ευτυχώς ως σήμερα δεν είχε βρεθεί κάποιος με τόσο μεγάλη «ευφυΐα» ώστε να προτείνει λύσεις τύπου «πονάει κεφάλι – κόψει κεφάλι», επιβολής αστυνομικών μέτρων και οικονομικού στραγγαλισμού εναντίον όλων των πολιτών για την αντιμετώπισή τους.

Ειδικά στην χώρα μας, έχουμε συνολική αύξηση θανάτων κατά 17.459^[31] κατά την τελευταία δεκαετία επιβολής των μνημονίων. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται οι χιλιάδες αυτοκτονίες και θάνατοι λόγω ανέχειας, στους οποίους οδήγησαν τους συμπολίτες μας οι πολιτικές οικονομικής εξαθλίωσης που το πολιτικό καθεστώς της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια έχει επιβάλλει και εφαρμόζει, προς όφελος των τραπεζών, ξένων και ελληνικών. Όμως κανένας από όλους αυτούς δεν ανησύχησε και δεν  έκανε το παραμικρό ώστε αυτό να αποφευχθεί ενώ κανένα ΜΜΕ δεν έκανε έστω μία εκπομπή για να μας ενημερώσει σχετικά.

Παραδόξως, σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι «καίγονται» να μας σώσουν από τον «μπαμπούλα» των περίπου 1000 θανάτων ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΑΠΟ κορωνοϊό, επιβάλλοντας όλα τα προαναφερόμενα δυσανάλογα με το μέγεθος του επικαλούμενου προβλήματος και συγχρόνως υπέρμετρα καταστροφικά μέτρα, ενώ όλα τα μεγάλα ΜΜΕ δημιουργούν και προβάλλουν συντεταγμένα, σε καθημερινή βάση, 24 ώρες το 24ωρο, ολόκληρη χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, κυριολεκτικά ένα σήριαλ τρόμου, προκειμένου να μας πείσουν ότι «το κουνούπι έχει μέγεθος ελέφαντα και η ατομική βόμβα είναι ο μόνος τρόπος καταπολέμησής του».

Σημειώσεις

* Αν έχετε κατευθυνθεί στις παρούσες σημειώσεις με κλικ σε αριθμό σημείωσης εντός του κειμένου, μπορείτε να επανέλθετε στην προηγούμενη θέση πατώντας το backspace στο πληκτρολόγιό σας

[01] α) Αύξηση θανάτων εξαιτίας των βίαιων μέτρων ενάντια στον κορωνοϊό, βίντεο (Cretetv Antitheseis 2:09:56 – 2:18:46 και Co-Immunity 34:28 – 37:07)
β) Ι. Ιωαννίδης «Εθνική και οικονομική καταστροφή για την Ελλάδα ισοδύναμη με την Μικρασιατική θα επιφέρει η συνέχιση του λοκντάουν», άρθρο της ΕΡΤ Open «Το lockdown σκοτώνει, δεν σώζει ζωές» (ertopen.com)

[02] α) Σελίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αρχειοθετημένη στο archive.org, με τον προηγούμενο (την 18/4/09) ορισμό του για την «πανδημία» της γρίπης, όπου περιλαμβάνεται το έκτοτε αφαιρεμένο προαπαιτούμενο για «τεράστιους αριθμούς θανάτων και ασθένειας» για τον χαρακτηρισμό μιας επιδημίας ως πανδημία (who.int)
β) Σχετικό αρχειοθετημένο άρθρο του Forbes (forbes.com)

[03] Οι επίσημες εκθέσεις του ΕΟΔΥ για τον κορωνοϊό στην Ελλάδα (eody.gov.gr)

[04] Ενδεικτικά οι επίσημες εκθέσεις για τον κορωνοϊό στην Ιταλία (epicentro.iss.it)

[05] Ενδεικτικά οι επίσημες εκθέσεις για τον κορωνοϊό στην Γαλλία (santepubliquefrance.fr)

[06] Δήλωση Σωτ. Τσιόδρα στις 04/05/20: «Το να έχεις Covid-19 δεν σημαίνει ότι πεθαίνεις από Covid-19 αλλά εμείς έτσι το καταγράφουμε… ακόμα και αν πεθαίνεις για παράδειγμα από εγκεφαλική αιμορραγία»:
α) άρθρο (pronews.gr)
β) βίντεο (ΕΡΤ Α.Ε. 3:28 – 3:54)

[07] Γιατί η αποτύπωση της θνητότητας (IFR) μιας επιδημίας ιού, που γίνεται με βάση τον συνολικό αριθμό των φορέων του (οι οποίοι υπολογίζονται στατιστικά με τεστ σε αντιπροσωπευτικό τυχαίο δείγμα του πληθυσμού(τεστ ιοεπιπολασµού)), είναι αντικειμενικότερη από τον υπολογισμό της με βάση τον αριθμό των κρουσμάτων (CFR) (who.int)

[08] Ποσοστό 95% των εντοπισμένων φορέων κορωνοϊού δεν χρειάζονται καν νοσηλεία (swprs.org  βλ. παράγραφο 7. Συμπτώματα)

[09] Ορισμός της θνητότητας (IFR και CFR) (who.int και wikipedia.org)

[10] Παρουσίαση μιας πλασματικά τεράστιας θνητότητας CFR πχ. 10,00% για το Μεξικό, 6,20% για την Ιταλία, κοντά στο 5,00% για τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο κλπ. (cebm.net)

[11] Κάποιοι ιοί είναι μη παθογόνοι ή ακόμα και ωφέλιμοι (jvi.asm.org και theconversation.com)

[12] α) Θάνατοι ετήσια παγκόσμια και η κύριες αιτίες τους 2017 (ourworldindata.org) και 2016 (wikipedia.org)
β) Θάνατοι από πείνα (theworldcounts.com)
γ) Υποσιτιζόμενοι (wikipedia.org)
δ) Προσβεβλημένοι από τον ιό HIV/AIDS (unaids.org)
ε) Τρέχων παγκόσμιος πληθυσμός (worldometers.info)
στ) Άνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό (who.int)
ζ) Θάνατοι παγκόσμια 1ου τριμήνου 2020, «Καζάκης Δημήτρης – Εκπομπή “Στο Μικρόφωνο”: Επερχόμενη Επισιτιστική, Κοινωνική & Οικονομική Κρίση – 3 Απριλίου 2020» βίντεο (ΕΠΑΜ – Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο 47:32 – 1:14:13)
η) Θάνατοι αποδιδόμενοι σε συγκεκριμένους παράγοντες κινδύνου (ourworldindata.org)

[13] Ιωάννης Ιωαννίδης, βιογραφικό (stanford.edu) και άρθρο της Wikipedia (wikipedia.org)

[14] Πρόσφατες μελέτες του καθηγητή Ι. Ιωαννίδη για την θνητότητα από κορωνοϊό:
α) Βίντεο όπου ο ίδιος περιγράφει τα αποτελέσματα των μελετών της ομάδας του (Sigmalive)
β) Βίντεο με γραφήματα όπου επίσης ο ίδιος περιγράφει τα αποτελέσματα των πρόσφατων μελετών της ομάδας του (Co-Immunity 37:07 – 40:02)
γ) Η δημοσίευσή τους, στο επίσημο περιοδικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στις 14/10/20 (who.int)

[15] Εκτίμηση του αριθμού των θανάτων ΜΕ κορωνοϊό στην επόμενη πενταετία από τον καθηγητή Ι. Ιωαννίδη, βίντεο (ANT1 comcy 8:26 – 9:56) – Η ετήσια αναγωγή δεν είναι του καθ. Ι. Ιωαννίδη αλλά γίνεται προκειμένου να είναι δυνατή η αντιπαραβολή με τις άλλες ασθένειες σε ετήσια βάση

[16] Ανακοίνωση του ΠΟΥ ότι η πανδημία γρίπης Η1Ν1 είχε (20 φορές) λιγότερα θύματα από όσα η κοινή γρίπη ετησίως (wikipedia.org)

[17] Θανατηφόρα κακή ιατρική διαχείριση στην αρχή της πανδημίας (swprs.org βλ. παραγράφους 14. Ιατρική κακοδιαχείριση και 4. Γηροκομεία)

[18] Μέση ηλικία θανόντων με κορωνοϊό το διάστημα μετά από την αρχική περίοδο ιδιαίτερα κακής αντιμετώπισης της πανδημίας (1/5/20 – 14/11/20) στην Ελλάδα: (1035 θανόντες Χ 80 έτη) – (140 θανόντες Χ 74 έτη) /(1035 θανόντες – 140 θανόντες) = 80,94 έτη

[19] Το προσδόκιμο ζωής σε κάθε χώρα (wikipedia.org)

[20] Προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα για αναλογία 60,0% ανδρών / 40,0% γυναικών: (60,0% Χ 78,9 έτη) + (40,0% Χ 84,0 έτη) / 100% = 80,94 έτη

[21] Διάμεση ηλικία θανάτου σε διάφορες χώρες (swprs.org)

[22] Ταυτοσημία του προφίλ θνησιμότητας του κορωνοϊού με αυτό της φυσικής θνησιμότητας (swprs.org)

[23] Μέσος όρος αριθμού υποκείμενων νοσημάτων από τα οποία είχαν διαγνωστεί ότι έπασχαν οι καταγραμμένοι ως θανόντες με κορωνοϊό στις 15/10/20:
α) 3,4 υποκείμενα νοσήματα στην Ιταλία (epicentro.iss.it) και
β) 2,6 υποκείμενα νοσήματα στις ΗΠΑ (cdc.gov)

[24] Το ποσοστό θανόντων ΜΕ κορωνοϊό χωρίς διαγνωσμένα υποκείμενα νοσήματα (στις 30/10/20) είναι:
α) 3,8% στην Ιταλία (epicentro.iss.it)
β) 6% στις ΗΠΑ (cdc.gov και thelancet.com)
γ) 3,8% στην Ελλάδα (eody.gov.gr)

[25] Λίστα με τα επίσημα στοιχεία για τον κορωνοϊό όλων των χωρών (worldometers.info)

[26] α) (ενδεικτικά) 12 Ειδικοί θέτουν ερωτήματα για τον πανικό για τον κορωνοϊό (off-guardian.org)
β) (ενδεικτικά) Απόψεις και στοιχεία που καταθέτουν 18 καταξιωμένοι επιστήμονες της ιατρικής από όλο τον κόσμο: βίντεο (ΕΠΑΜ – Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο 12:13 – 40:08) «Καζάκης Δημήτρης – Εκπομπή “Στο Μικρόφωνο”: Η Εργαλειοποίηση του Κορωνοϊού – 31 Μαρτίου 2020»

[27] (ενδεικτικά) Μια σφαιρική και τεκμηριωμένη καταγραφή γεγονότων για τον κορωνοϊό και τα μέτρα που επιβάλλονται, τα οποία δεν προβάλλονται ή υπερκαλύπτονται από την γενικευμένη κατάσταση πανικού και υστερίας που επιδιώκουν να δημιουργούν τα ΜΜΕ (swprs.org)

[28] Το σκάνδαλο του ιού Η1Ν1 και της αγοράς 16.000.000 δόσεων εμβολίου για την Ελλάδα:
α) Κώστας Βαξεβάνης – Το «Κουτί της Πανδώρας» στη ΝΕΤ – 20 Ιανουαρίου 2010, βίντεο (koutipandoras 0:00 – 14:51) και «Η άρρωστη σχέση γιατρών και φαρμακοβιομηχανίας» και (koutipandoras 14:51 – 1:02:24)
β) «Τα ληγμένα του Αβραμόπουλου» Άρθρο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας στις 29 Ιουνίου 2014 (enet.gr) και
γ) Ανάλογο άρθρο του Ξεκίνημα (xekinima.org)

[29] Η συμμετοχή του Σωτ. Τσιόδρα (και του σημερινού υφυπουργού Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη) στο σκάνδαλο του ιού Η1Ν1 και της αγοράς εμβολίων:
α) «Όταν Δημήτρης Αβραμόπουλος με Σωτήρη Τσιόδρα έπαιρναν εμβόλια της Novartis» βίντεο (Hellenic News Feed TV)
β) Σχετικό άρθρο (sportime.gr)

[30] Στις ΗΠΑ:
α) Ο πρόεδρος της χώρας ενθαρρύνει όλους τους Αμερικανούς να κάνουν το εμβόλιο για την γρίπη Η1Ν1 κηρύσσοντας τις 10-16 Ιανουαρίου 2010 σαν Εθνική Εβδομάδα Εμβολιασμού κατά της Γρίπης (cdc.gov)
β) Ο πρόεδρος της χώρας μαζί με την σύζυγό του εμβολιάζονται δημοσίως για να προπαγανδίσουν την αναγκαιότητα και την ασφάλειά του εμβολίου (obamawhitehouse.archives.gov)

[31] Αύξηση των θανάτων στη χώρα μας κατά 17.459 την τελευταία δεκαετία: βίντεο (ΕΠΑΜ – Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο 40:08 – 45:00) «Καζάκης Δημήτρης – Εκπομπή “Στο Μικρόφωνο”: Η Εργαλειοποίηση του Κορωνοϊού – 31 Μαρτίου 2020»

Ο Στέλιος Βακάλης είναι Μέλος της Τ.Ο. Γαλατσίου του ΕΠΑΜ.