Ο «Στάβλος»

Του Νίκου Ι. Καραβέλου

Δικαιολογημένη η πικρία του αγαπητού φίλου και σπουδαίου ελληνιστή, συγγραφέα και κινηματογραφιστή Πέδρο Ολάγια (Pedro Olalla), Ισπανού, μα τόσο Έλληνα, στον οποίο τόσα οφείλουμε, για το αποτέλεσμα των εκλογών της 7/7/2019!

Και δεν μιλώ για την ελίτ της χώρας, που διακρινόταν πάντα για την αγραμματοσύνη, την ένεκα αυτής ασέβεια και την συμπλεγματική ευρωδουλοφροσύνη της.

Ούτε για τις οικονομικές συμμορίες που την διαφεντεύουν, ούτε για την αγελαία συναυτουργία πολλών πανεπιστημιακών και άλλων φοβισμένων «δασκάλων» που εκπνέουν τοξικά στο μυαλό των παιδιών μας.

Ούτε μιλώ για τους «πνευματικούς» κάστορες της τέχνης ή τα «ταγάρια» της λογοτεχνίας που παριστάνουν τους «ταγούς», που εκλαμβάνουν τον αφαλό τους σαν την υδρόγειο σφαίρα..

Μιλώ για αυτούς που πιστεύουν ακόμα στην Ιστορία της πατρίδας μας…που ξέρουν πως η γη μας έχει ακόμα αίμα ξεραμένο από μάχες αξιοπρέπειας, από αγώνες κατά του τάχα ανέφικτου, από εκατόμβες αγάπης κι επανάστασης.

Που δεν ξεχνούν!

Που την ψήφο τους δεν την ρίχνουν στα σκυλιά, που γρυλίζουν στα έδρανα του κοινοβουλίου, αποσπώντας κάποιο ξεροκόμματο, αλλά σε εκείνους που πασχίζουν να τους ξεστραβώσουν…

Έστω κι αν ξέρουν πως δεν θα πάνε τελικά στο κοινοβούλιο αυτοί. Αλλά οι άλλοι οι στραβωτήδες (και σταυρωτήδες).

Προτιμούν τους άλλους, εκείνους που καλλωπίζουν την αμάθειά τους, καθώς μοιάζουν μεταξύ τους ως αναλόγως ή εξ ίσου αμαθείς.

Παρά ταύτα, ο Λαός (τι έννοια!) παραμένει, ανά τους αιώνες, σοφός!

Αλλιώς, θα ήταν αστείο να ορκιζόμαστε εν ονόματί του, καθώς και να εκδίδουν οι δικαστές τις αποφάσεις τους εν ονόματι μιας ανύπαρκτης έννοιας!

Απόδειξη δε της σοφίας του είναι και τούτο:

Ενώ ο καθένας κυνηγάει με τις κλωτσιές τον σκιτζή γιατρό, τον χασοδίκη δικηγόρο, τον άσχετο υδραυλικό ή τον σαπιοχασάπη, κ.ο.κ, αντιθέτως ανεβάζει κάθε 3 ή 4 χρόνια, με επευφημίες, στους επτά ουρανούς, τον οποιοδήποτε γελοίο, απατεώνα ή βαλτό, που, ενώ απέτυχε παταγωδώς στη ζωή ή στην πολιτική, έχει το θράσος να ζητάει ξανά και ξανά την ψήφο του.
Τον κάθε εκ πεποιθήσεως άεργο, για να «σιάξει», λέει, την εργασία στη χώρα.

Βρε, μπας και είχε δίκιο εκείνος ο μέγας μα αψύς Κρόμγουελ, εκείνος που είχε το θάρρος να τοποθετήσει στην πύλη του Κοινοβουλίου της Αγγλίας, που εξυπηρετούσε δουλικά τους τότε ισχυρούς, και σε μέρος εμφανές, μια ταμπέλα με την ένδειξη: «ΣΤΑΒΛΟΣ»;;;

Ο Νίκος Ι. Καραβέλος, είναι Δικηγόρος – Συγγραφέας