Γίνε Μέλος
Ανάλαβε Δράση
Ενίσχυσέ Μας
Ανακοινώσεις
Εκδηλώσεις
Αρθρογραφία
Επικοινωνία
Menu Icon
Layout Image

Οι αυτοκτονίες των συμπολιτών μας είναι εγκλήματα του υβριδικού πολέμου που έχει κηρύξει στη χώρα μας η ΕΕ (των τραπεζών)

18 Φεβρουαρίου 2020 10:19 ΠΜ

του Κώστα Αν. Δέδε

Ο Λούκιος ή Λεύκιος Ανναίος Σενέκας, γνωστός ως Σενέκας, το 65 μ.χ. εντάλθηκε από τον Νέρωνα να αυτοκτονήσει, όντας σε μεγάλη ηλικία. Στην επιστολή του προς Λουκίλιο με αριθμό 70, χαρακτηριστικά έλεγε:«Δεν είναι σημαντικό το ότι θα πεθάνεις αργά ή γρήγορα, αλλά είναι σημαντικό το να πεθάνεις καλά ή άσχημα».
«Το να πεθάνεις καλά είναι η φυγή από το ρίσκο του να ζεις άσχημα».
«Δεν είναι απαραίτητο πάντα να προσπαθούμε να κρατηθούμε στην ζωή, γιατί το να ζεις δεν είναι ένα καλό, αλλά είναι ένα καλό το να ζεις καλά».
Με αυτά ήθελε να εννοήσει ότι όταν μια ανθρώπινη ζωή δεν ευδοκιμεί πλέον, όταν ο άνθρωπος δεν είναι πλέον ελεύθερος, τότε σε αυτόν επιτρέπεται η «έσχατη λύση».

Σαν εκτόνωση της αίσθησης ασφυξίας που σου δημιουργείται από την έλλειψη ελευθερίας, θέλω να αντιληφθώ αυτήν την «έσχατη λύση» που βρήκαν οι συμπολίτες μας, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι συμπατριώτες μας.
Θεωρώ ότι και αυτοί, σαν τον Σενέκα, έλαβαν εντολή αυτοκτονίας από τους σημερινούς Νέρωνες, όπως και όλοι οι υπόλοιποι που ζούμε σε αυτό το κράτος υπό κατοχή ξένων δυνάμεων.
Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του δωσίλογου της Ε.Ε. Λοβέρδου ότι: «Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν κιόλας, ζουν πολλά χρόνια μετά την συνταξιοδότησή τους»!

Δεν μας θέλει ο κατακτητής.

Δεν του χρειαζόμαστε πλέον ούτε σαν εργασιακός κιμάς, γιατί έχει άφθονο από τους μετανάστες.

Θέλει απλά να εξαϋλωθούμε. Να σταματήσουμε να υπάρχουμε.

Γιατί όσο υπάρχουμε παραμένει το ρίσκο της συνειδητοποίησης του καθήκοντός μας για εξέγερση και αντίσταση και απελευθέρωση, με βάση το άρθρο 120 παρ 4.

Τους συμπολίτες μας, αλλά και όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που έδωσαν στον εαυτό τους την «έσχατη λύση», από τις 6-5-2010 μέχρι σήμερα, θα πρέπει να τους εκλαμβάνουμε σαν θύματα του υβριδικού πολέμου που από τότε μας έχει κηρύξει η Ε.Ε. (των τραπεζών).

Εδώ εστιάζεται και η όποια κοινωνική ευθύνη, έναντι σε αυτά τα θύματα, σαν την άρνηση της κοινωνίας μας να κατανοήσει τον πόλεμο και το καθεστώς κατοχής που προκύπτει από αυτόν, έτσι ώστε να πράξει τα δέοντα.

Η δική μας κοινωνία, ιστορικά, γνωρίζει πολύ καλά το τι να κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Τι να κάνει όταν η «Ευρω-μανία» των άλλων, αυτών, που κατά 38% τους οδήγησε στο να ψηφίσουν ΝΑΙ στην Ε.Ε. (των τραπεζών). Αυτών που με τον άλφα ή βήτα τρόπο βολεύονται επειδή επωφελούνται από αυτόν τον πόλεμο, κατά τα πρότυπα των μαυραγοριτών του ’40.

Ο «διχασμός» είναι η «έσχατη λύση» που έχουμε έτσι ώστε να επικρατήσει η κοινωνική λογική. Δεν υπάρχει γέφυρα που μπορεί να ενώσει το 62% του λαού μας, που έχει αντιληφθεί ότι η Ε.Ε. (των τραπεζών) είναι μια συμμορία του οργανωμένου εγκλήματος κατά του λαού μας, με το υπόλοιπο 38% που από τη «μαστούρα» στο ευρώ, ζητάει περισσότερο Ευρώ και περισσότερη Ε.Ε. (των τραπεζών), άρα και περισσότερες αυτοκτονίες.

Δεν θέλω να σκεφτώ το τι θα γίνει όταν από τον Μάιο αρχίσουν οι ισοπεδωτικοί πλειστηριασμοί των κατοικιών και οι εξώσεις, αν δεν έχουμε προχωρήσει σε μια μαζική και οργανωμένη αντίσταση στον κατακτητή που λέγετε Ε.Ε.

Θέλω να δω πού θα κρυφτούν αυτοί που πιστεύουν ότι οι «αστυνομικοί» (μισθοφόροι) που εκπαιδεύονται στο πεδίο βολής στη θέση Καντήλι του Δήμου Μεγαρέων (του δικού μας Δήμου), είναι για την προστασία μας και όχι για την αντιμετώπιση της πιθανής εξέγερσης του λαού μας, εν όψει των πλειστηριασμών και βέβαια πολλών άλλων γεγονότων που σίγουρα θα συμβούν εντός του 2020.

Όποιος έχει επισκεφτεί το Καντήλι Μεγάρων, θα έχει παρατηρήσει ότι υπάρχουν αρκετοί οικίσκοι που σχηματίζουν δρόμο, δηλαδή μια εικονική αποτύπωση πόλης, έτσι ώστε αυτός ο «στρατός» (γιατί στρατός είναι), να εκπαιδευτεί στο πως θα μπουκάρει μέσα στα σπίτια μας για να μας πετάει έξω και μάλιστα νύχτα με ελικόπτερα, από τις ταράτσες, όπως μου μαρτυρούν κάτοικοι της περιοχής που τους ακούν.

Όχι άλλα αθώα θύματα στον βωμό των χρηματιστικών συμφερόντων.
Μπορούμε να τους ανατρέψουμε.

Ο Κώστας Αν. Δέδες είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός, Συντονιστής της Τ.Ο. Δήμου Μεγαρέων του ΕΠΑΜ.

 

  • Ανδρέας
    Απάντηση
    20 Φεβρουαρίου 2020 2:53 ΜΜ

    Δεν μας αξίζει να σωθούμε, το έχετε καταλάβει? Ύστερα από 10 χρόνια μνημονίων και τέτοιας λιτότητας που δεν έχει επιβληθεί σε καμία χώρα στο πλανήτη ως τώρα, και στις τελευταίες εκλογές ο λαός έδωσε στα μνημονιακά κόμματα γύρω στο 85%. Από εκεί και πέρα τι να πεις? Προσωπικά για μένα, μόνο σε ένα θαύμα μπορούμε να ελπίζουμε για τη σωτηρία της Ελλάδας.

    • zinitaki
      Απάντηση
      20 Φεβρουαρίου 2020 10:25 ΜΜ

      Εντάξει,ας δεχτούμε σαν υπόθεση εργασίας,ότι είναι έτσι.Εγώ είμαι με τη βιβλική αντίληψη που λέει,ότι έστω κ ο ένας σωστός άνθρωπος αξίζει να σωθεί,εκεί που οι φαύλοι καταστρέφονται.Ας σωθούν λοιπόν αυτοί που αξίζουν.Αλλά όσο για τα ποσοστά έχω να πώ,ότι οι πλειοψηφίες οικοδομούνται.Το 38% των “αντιφρονούντων” του δημοψηφίσματος γίνεται 8% και αυτό 1%,γιατί τόσοι είναι στην πραγματικότητα και τους άλλους τους σέρνουν από πίσω,για όσο τους παίρνει.Και το 1% φεύγει με το ελικόπτερο.

    • zinitaki
      Απάντηση
      19 Φεβρουαρίου 2020 10:36 ΜΜ

      Και όμως ο αγώνας των μεγάλων επαναστατών ήταν εθνικός.Ο μαρξισμός είναι από πολλούς παρεξηγημένος,γιατί δεν αναφέρεται ειδικά στην εργατική τάξη,αλλά γενικά στο λαό.Η εργατική τάξη δεν είναι ο σκοπός,αλλά το μέσον,που πρέπει να γίνει ηγέτρια τάξη του έθνους,για να περάσει η πολιτική εξουσία στο λαό.Ο Βενιζέλος χαραχτήρισε το κίνημα στο Γουδή επανάσταση,μόνο που ο ίδιος δυστυχώς δεν ήταν επαναστάτης.Γιατί αντί να πάει ολόπλευρα με τη μεριά του λαού,θέλησε να πετύχει την εθνική ενότητα συμβιβάζοντας τα ασυμβίβαστα,με αποτέλεσμα το εντελώς αντίθετο,δλδ τον εθνικό διχασμό,που παρά την εθνική ανάταση των επόμενων χρόνων,είχε την τραγική κατάληξη της Μικρασιάτικης Καταστροφής.Σχετικά με τις πολιτικές επιλογές του Βενιζέλου, πολύ κατατοπιστικό είναι,εκτός των άλλων,το δοκιμαντέρ της ΕΡΤ για το Κίνημα στου Γουδή (δεν μπορώ δυστυχώς να παραπέμψω απ’ ευθείας),όπου αναφέρονται τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα,που δεν μπορούν φυσικά να αμφισβητηθούν από κανένα,ασχέτως πολιτικής ιδεολογίας κ άποψης.

      • zinitaki
        Απάντηση
        19 Φεβρουαρίου 2020 1:48 ΠΜ

        Για όσους όμως ταυτίζονται με τα λαϊκά συμφέροντα,ο εθνικός διχασμός,σαν πολιτικό φαινόμενο,δεν υπάρχει.Για τους μεγάλους επαναστάτες,Λένιν,Μάο,Τσε ο εθνικός διχασμός ήταν έννοια ανυπόστατη.Υπήρχε μόνο ο λαός κ οι εχθροί του ή η επανάσταση κ οι εχθροί της.Σαν ιστορικό φαινόμενο βέβαια ο εθνικός διχασμός υπήρξε στη χώρα μας.Αλλά είναι,πώς τον αξιολογείς.Να,πώς παρουσιάζει ο Νίκος Καζαντζάκης την άποψη του ήρωά του,Αλέξη Ζορμπά,πάνω στο θέμα: “…άκουγε τους επιβάτες να πιάνουνται ο ένας για το βασιλιά,ο άλλος για το Βενιζέλο.Κουνούσε την κεφάλα του,έφτυνε.-Παλαιά πολιτέματα! μουρμούριζε με καταφρόνια,δεν ντρέπουνται! -Τι θα πει: παλαιά πολιτέματα,Ζορμπά; -Να,όλα ετούτα: βασιλιάδες,δημοκρατίες,βουλευτές,μασκαραλίκια! Στο νου του Ζορμπά τα σύγχρονα είχαν καταντήσει παμπάλαια,τόσο τα ‘χε κιόλα μέσα του ξεπεράσει”.Έτσι τον παρουσιάζει ο αστός Καζαντζάκης.Ο αληθινός Ζορμπάς όμως,ο Γιώργης,ο λαϊκός άνθρωπος,που έμπνευσε τον ομώνυμο λογοτεχνικό ήρωα,αλλιώς το εννοεί σ’ ένα γράμμα του στον Καζαντζάκη: “Φανταστείτε, κ. Καζαντζάκη,ένας γιατρός Μακεδών (δλδ ο αδερφός του) να μη νιώση,ότι αυτή η Ευρώπη ηύρε λαόν καταδιωγμένον κ εσχημάτισε δυο αστυνομίες απλήρωτες εντός της Ελλάδος,οι μεν βασιλικοί να σκοτώνουν τους Βενιζελικούς κ οι δε τους άλλους βασιλικούς κ ο ίδιος ο λαός να λέγη,ότι ο Βενιζέλος είναι φιλοανταντικός,ο Γούναρης φιλογερμανικός! Και δεν αντιλήφθη ο λαός,ότι παίζουν τον μάγον παπά όλοι τους,δεν εφρόντισε ο λαός να επιτύχη έναν υπουργόν φιλέλλην να δη τα συμφέροντα της Ελλάδος,δλδ να φιλιώση ο λαός,να απαλλαχθή από σφαγάς,παρά βουρλίζεται με το κόμμα κι έτσι κι εγώ δε σκέπτομαι δια την Ελλάδα (δλδ αδιαφορεί)”.

        • Κωστας Αν. Δέδες
          Απάντηση
          19 Φεβρουαρίου 2020 6:38 ΜΜ

          Φυσικά για τους συγκεκριμένους μεγάλους επαναστάτες, Λένιν, Μάο, Τσε ο εθνικός διχασμός ήταν έννοια ανυπόστατη. Αυτοί δεν είχαν να κάνουν με τους <> με τα κρυστάλλινα ποτήρια κόκκινου κρασιού στο σύνταγμα, δηλαδή το 38% που στήριξε το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Ο αγώνας τους ήταν καθαρά ταξικός. Όπως και στην εποχή του Βενιζέλου ήταν, διότι υπήρχε οργανωμένη εργατική τάξη η οποία εναντιώθηκε ενάντια στον βασιλιά και οι υποστηριχτές του ήταν τα καρακόλια και φυσικά δεν υπήρχε θέμα διχασμού γιατί το σύνολο της κοινωνίας ήταν ενάντια. Ακόμα και ο βασιλικός στρατός με το Γουδί.
          Ο πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ Δημήτρης Καζάκης έθεσε το θέμα του διχασμού σαν μια θετική λύση στο αδιέξοδο της σημερινής κοινωνίας μας, που σίγουρα δεν έχει ταξικές διαφορές, άρα και αδυναμία συνειδητοποίησης της Ε.Ε σαν κατακτητή και άρα σαν δύναμη κατοχής της χώρας μας.
          Δεν υπάρχει λοιπόν κάτι που να μας ενώνει με τους <> του 38% και του κρυστάλλινου ποτηριού, αλλά ούτε και κάποια ουσιώδης διαφορά που θα εμπνεύσει την ταξική πάλη. Άρα μόνο ο διχασμός μένει σαν εφαλτήριο για τον αγώνα του λαού μας. Προσωπικά δεν θέλω αυτοί οι τύποι να αποκαλούνται Έλληνες. Ας υιοθετήσουν το Ευρωπαίος που καμαρώνουν όταν το λένε, δεν θέλω να έχω καμία σχέση με αυτούς που δυστυχώς τους αντιμετωπίζω καθημερινά και κάνω μεγάλες προσπαθείς να συγκρατήσω τον εαυτό μου από την χειροδικία. Γιατί πιστεύω επίσης ότι: <>. Η υπομονή έχει και τα όριά της.

          • Κωστας Αν. Δέδες
            Απάντηση
            20 Φεβρουαρίου 2020 12:59 ΠΜ

            εντός του πρώτου και δεύτερου είναι η λέξη εξεγερμένους, στο τρίτο είναι η φράση: το πολιτικά ορθό είναι το ηθικά διευθυνόμενο.

            • zinitaki
              Απάντηση
              20 Φεβρουαρίου 2020 9:35 ΜΜ

              Συμφωνώ.Παράξενο πάντως,που αυτές οι φράσεις δεν περνούν.

        Αφήστε ένα σχόλιο