Προσυνεδριακός Διάλογος 7ο Συνέδριο – Προσυνεδριακός Διάλογος – Τ.Ο ΕΠΑΜ UK

30 Αυγούστου 2018

Τ.Ο ΕΠΑΜ UK

Συναγωνιστές,

Ενόψει του ετήσιου συνεδρίου θα θέλαμε να συμμετάσχουμε στον προσυνεδριακό διάλογο
με αυτή, την επιστολή μας. Τα, σχετικά προσφάτως, εν κυκλοφορία πρακτικά από τις
συνεδριάσεις των οργάνων του Μετώπου και τα λοιπά παρελκόμενα συμβάντα μας
λύπησαν και συνάμα θορύβησαν εντόνως. Δεδομένου του ότι αναδεικνύουν ότι δεν επαρκεί
στα ανώτερα κλιμάκια του Μετώπου η θέληση και η πειθαρχία στο να ενώσουν ένα Μέτωπο
που από την ίδρυσή του έχει συμπεριλάβει πολίτες από διαφορετικούς κοινωνικούς και
ιδεολογικούς χώρους. Δυστυχώς πολλά προβλήματα προσωπικών αντιπαραθέσεων
αποτέλεσαν την αφορμή (και όχι θεωρούμε την πραγματική αιτία) αποχώρησης πολλών
ηγετικών στελεχών και επί της ουσίας οδήγησαν το Μέτωπο σε διαρκή ομφαλοσκόπηση τα
τελευταία κυρίως δυο με τρία χρόνια. Εμείς, θεωρούμε πως δεν μας αρμόζει αυτή η
συμπεριφορά και οφείλουμε πρώτα προς τα προτάγματα του Μετώπου για την
απελευθέρωση της Πατρίδας και δευτερευόντως στους εαυτούς μας να ασκήσουμε μια
γόνιμη, ελπίζουμε, κριτική. Το όποιο απόσταγμα αυτής της κριτικής το θέτουμε στην
υπηρεσία του Μετώπου με κύριο κριτήριο την ενότητα και την συλλογική επάρκειά μας, με
σκοπό την πραγμάτωση των στόχων του Μετώπου.

Δεδομένης της σχετικά μακράς υπηρεσίας στις τάξεις του Μετώπου αρκετών μελών του
Ε.ΠΑ.Μ. Ην. Βασιλείου, είμαστε σε θέση να έχουμε άμεση γνώση του πώς λειτουργούσε το
Μέτωπο στα πρώτα χρόνια ύπαρξής του. Επίσης, έχουμε ζήσει και την ποιοτική αλλαγή
στον τρόπο λειτουργίας του κατά την περίοδο των Ευρωεκλογών του 2014 οπότε και
αποφασίστηκε πως το Μέτωπο θα πρέπει να έχει μια πιο ευέλικτη δομή δίνοντας
αναγκαστικά υπερεξουσίες στα τακτικά του όργανα με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση
των αναγκών που μπορεί να έχουν οι όποιες προεκλογικές διαδικασίες (βλέπε συνεργασίες
κτλ.). Στην ουσία υιοθετήθηκε μια συμβατική δομή κοινοβουλευτικού κόμματος. Σε αυτό το
σημείο, χρονικά τουλάχιστον, εντοπίζουμε την αρχή των παρόντων προβλημάτων με κύριο
και σημαντικότερο την αδρανοποίηση μελών και πυρήνων. Αρκετά μέλη τότε θεώρησαν πως
η δυνατότητα έκφρασης των πυρήνων εντός του Μετώπου είχε πλέον περιοριστεί. Το τί έχει
συμβεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια μας είναι εν πολλοίς γνωστό. Με σχεδόν απόλυτη
ακρίβεια ανά έτος έχουμε κάποια σειρά γεγονότων τα οποία οδηγούν συναγωνιστές στην
αποχώρηση είτε αναγκαζόμενοι επειδή υπέστησαν τις συνέπειες της κατά καιρούς διαμάχης
στα ανώτερα κλιμάκια, είτε διότι υπηρετούσαν προσωπικές ατζέντες και ύποπτα σχέδια
παρασκηνίου με σκοπό τη διάλυση ή τον εκφυλισμό του Ε.ΠΑ.Μ.

Θεωρούμε πως η πυραμιδική δομή του Μετώπου επιτείνει τις συγκρούσεις. Ιστορικά είναι
γνωστό ότι ο όποιος επικεφαλής μιας τέτοιας δομής έχει στην ουσία δυο επιλογές. Από τη
μια είναι, η αυστηρή και κραταιά χρήση της εξουσίας του με σκοπό την υποταγή των λοιπών
διοικητικών στελεχών στη θέληση του. Από την άλλη είναι η εν ουσία αποστράτευση του
από τις εσωτερικές διαδικασίες του οργανισμού με σκοπό την πρόσληψη εύνοιας από την
ομάδα στελεχών με την μεγαλύτερη επιρροή ώστε να διατηρηθεί στην θέση του, ως
προμετωπίδα και φερέφωνο του οργανισμού μόνον. Αυτή την στιγμή δεν έχουμε καμία από
τις δυο εκδοχές εν εξελίξει μιας και από την μια ο παρόν Πρόεδρος φαίνεται να προσπαθεί
να υπηρετήσει τις εντολές του τελευταίου συνεδρίου ενώ κάποια από τα μέλη της τελευταίας

Π.Γ. φάνηκε ότι είχαν μια διαφορετική προσέγγιση θεωρώντας ίσως πως έτσι
προσαρμόζεται το Μέτωπο καλύτερα στα υπάρχοντα δεδομένα. Με δεδομένη λοιπόν την
δημιουργία δύο πόλων εξουσίας εντός του Μετώπου, η όποια έλλειψη συνεννόησης και η
τελική σύγκρουση μεταξύ τους ήταν ως ένα βαθμό νομοτελειακά αναπόφευκτη.

Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι πως τα ως άνω γεγονότα έχουν φθείρει
σημαντικά το Μέτωπο. Η δυνατότητα ελιγμών με την μορφή των υπερεξουσιών που είχε
δοθεί στην Πολιτική Γραμματεία, ιδιαιτέρως μετά την δημιουργία της θέσεως του Προέδρου
ακυρώνει το όποιο δυνητικό πλεονέκτημα ευελιξίας μιας και δημιουργεί στην ουσία δύο
πόλους εξουσίας. Δεν υφίσταται καμία ευελιξία μιας και ο χρόνος αναλώνεται στην όποια
προσπάθεια συνεννόησης μεταξύ των μελών τα οποία είναι πιο οικεία και δεκτικά στις θέσεις
του Προέδρου και μέλη τα οποία θέλουν να προωθήσουν τις δικές τους προσεγγίσεις σε
θέματα αγώνα, προβολής και οργάνωσης του Μετώπου. Εν τω μεταξύ οι πυρήνες/ Τ.Ο.
παραμένουν στην άγνοια για την όποια σύγκρουση η οποία τεκταίνεται στα ανώτερα
κλιμάκια μιας και οι μετέχοντες σε αυτά από την μία φαίνεται πως προσπαθούν να
αποκρύψουν τις όποιες εντάσεις και από την άλλη οι όποιες προτάσεις μορφοποιούνται
μόνο από τους ίδιους με ελάχιστη ή σχεδόν ανύπαρκτη επιρροή από τις Τ.Ο. Οι Τ.Ο. δε,
μπορούν να εκφραστούν μόνο μια φορά τον χρόνο κατά την διάρκεια του Συνεδρίου, ενώ
κατά τα άλλα υπάρχει η απαίτηση στην ουσία της τυφλής συμπόρευσης με την Π.Γ. και το
Προεδρείο η οποία έχει πολλές φορές ονομαστεί πειθαρχία από τα ανώτατα στελέχη του
Μετώπου δίχως να στοιχειοθετείται επαρκώς πώς μπορεί κανείς να πειθαρχήσει με μια
απόφαση που δεν την κατανοεί πλήρως ή που δεν είχε την παραμικρή συμβολή στην
μορφοποίηση της πρότασης που οδήγησε σε αύτη την απόφαση.

Λαμβάνοντας τα άνωθεν υπ’ όψιν έχουμε τις παρακάτω προτάσεις:

Κατάργηση της θέσης του Προέδρου και της Πολιτικής Γραμματείας όπως υφίσταται ως
σήμερα και διαμόρφωση της διοικητικής δομής του Μετώπου σε μια πιο οριζόντια διάταξη,
με το Εθνικό Συμβούλιο (Ε.Σ.) ως το κύριο τακτικό όργανό και την Π.Γ. σε δευτερεύοντα
συντονιστικό ρόλο καθαρά των αποφάσεων του Ε.Σ.

* Την αμφίδρομή τακτική επικοινωνία των Τ.Ο. με την Π.Γ. ως προς βραχυπρόθεσμες
δράσεις. Λήψη έγκρισης από την Π.Γ για την όποια πρωτοβουλία της εκάστοτε Τ.Ο. και
ενημέρωση της Π.Γ. για τοπικές δράσεις.

* Την επαναφορά τακτικών ψηφοφοριών στις Τ.Ο. σε σχέση με την επιλογή των μεσοπρόθεσμων θεμάτων τα όποια πρόκειται να συζητήσει το Ε.Σ. Ο συντονισμός των
ψηφοφοριών με ευθύνη της Π.Γ.

* Συνεχής έλεγχος της Π.Γ. και δυνατότητα ανασχηματισμού (ανάκληση στελεχών) της από
το Ε.Σ. μετά από ενημέρωση των Τ.Ο.

* Αφαίρεση της δυνατότητας της Π.Γ. διαγραφής της οποιαδήποτε Τ.Ο. Σε περίπτωση που
πρέπει να ληφθεί μια τέτοια απόφαση θα πρέπει να τίθεται το θέμα προς ψήφιση στις λοιπές
ενεργείς Τ.Ο με παράθεση στοιχείων για την αντικαταστατική δράση της Τ.Ο. με ευθύνη του Ε.Σ.

* Την υποχρέωση εκπροσώπησης του Ε.ΠΑ.Μ. στα όποια Μ.Μ.Ε. από ΟΛΑ τα στελέχη που
κατέχουν θέσεις ευθύνης ώστε το βάρος των υποχρεώσεων να διαμοιράζεται και ο αγώνας
για την απελευθέρωση της Πατρίδας να είναι υπόθεση πολλών και ικανών στελεχών όχι
ενός ατόμου.

* Την μετατόπιση του βάρους προβολής του Μετώπου μέσω των ΜΜΕ, προς στην
οργάνωση και υποστήριξη δράσεων από τις Τ.Ο. ώστε το Μέτωπο να προβληθεί και να γίνει
γνωστό με έναν οργανικό τρόπο εντός της κοινωνίας. (Κάτι που σαφώς αμελήσαμε τα
τελευταία χρόνια).

Κατανοούμε πως έχει επέλθει κόπωση και φθορά σε πολλούς, δεδομένης της
απογοήτευσης και μάλλον αδρανοποίησης του Λαού μας τα τελευταία χρόνια. Τουλάχιστον
αν έχει καταφέρει κάτι η παρούσα κυβέρνηση της «Αριστεράς» είναι πως επιτέλους
κατάρρευσε και η τελευταία ελπίδα που μπορεί να είχαν κάποιοι αποσκοπώντας στην
επίλυση των προβλημάτων τους μέσω ανάθεσης. Πλέον, η παράξενη και δύσπεπτη για τον
Νεοέλληνα πρόταση του Ε.ΠΑ.Μ. έχει την δυνατότητα να βρει ακροατές που όντως
αναζητούν διέξοδο. Για να μπορέσουμε να την προωθήσουμε δεν μπορούμε να δρούμε ή να
φερόμαστε σαν παρωχημένο παλαιοκομματικό μόρφωμα. Σήμερα όποιος αναζητήσει λύσεις
θα το κάνει πέρα από τα περιθώρια του σημερινού κοινοβουλευτικού χώρου.

Για την απελευθέρωση της Πατρίδας και την ενότητα του Μετώπου, οι υπογράφοντες:
(Με αλφαβητική σειρά)
• Αρετός Αναστάσιος.
• Ιωαννίδης Σπύρος.
• Μεσαριτάκης Θεόδωρος.
• Τζιβινίκος Χρίστος.
• Χατζιδάκης-Ζαβοριανός Δημήτρης.

………………………….

Σημείωση της διαχείρισης: Από 16/10/18, όλα τα σχόλια στη σελίδα του Προσυνεδριακού Διαλόγου θα πρέπει να είναι ενυπόγραφα.