Προσυνεδριακός Διάλογος 7ο Συνέδριο – Το νέο κόμμα Κυπριώτη και ο ιστορικός κύκλος του ΕΠΑΜ

Το νέο κόμμα Κυπριώτη και ο ιστορικός κύκλος του ΕΠΑΜ

Σε μια κίνηση αυτοκρατορικού μεγαλείου με όλο σκέρτσο και νάζι που αρμόζει σε πολιτικούς αυτού του διαμετρήματος, ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΕΠΑΜ Δημήτριος Κυπριώτης έδωσε συνέντευξη τύπου – πρες κόφερανς δια τους αδαείς περί των πολιτικών αυτού του επιπέδου – όπου ανακοίνωσε εν είδη ημερήσιας διαταγής προς νεοσυλλέκτους ότι το ΕΠΑΜ έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Κι επομένως ήρθε η ώρα να εμφανιστεί εις την χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας το νέο κόμμα, που οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι ο κ. Κυπριώτης και το «παρεάκι» του προετοίμαζε πολύ καιρό τώρα. Πριν καν το 6ο Συνέδριο του ΕΠΑΜ.

Να τι είπε στην πρες κόφερανς ο φέρελπις αρχηγός του νέου κόμματος, που φιλοδοξεί να υποκαταστήσει το ΕΠΑΜ:

«Η επόμενη ημέρα, λοιπόν, τι περιλαμβάνει; (39:10)

ΚΥΠ: Κοιτάξτε να δείτε, η επόμενη μέρα είναι αυτό που αντιμετωπίζει όλος ο κόσμος. Φαίνεται, είναι ξεκάθαρο, ότι το ΕΠΑΜ έφτασε, ύστερα από 8 χρόνια, εφόσον δεν μπορεί να ενώσει τον εαυτό του πριν απ’ όλα, έτσι; Δεν μπορεί δηλαδή, εδώ να υπάρχουν διαμάχες τώρα, σε έξι συνέδρια συνεχόμενα, συνεχώς το ίδιο πρόβλημα. Μα, συνεχώς γίνεται αυτό το πράγμα. Άρα, τη στιγμή που εσύ δημιουργήθηκες για να ενώσεις τον ελληνικό πληθυσμό και δεν μπορείς να ενώσεις μια ομάδα σου, ας πούμε, ένα μικρό σου χώρο, τώρα, για τι πράγματα αξιοπιστίας να μιλήσουμε; Άρα λοιπόν, αυτό έχει φτάσει στην οροφή του. Αυτό τελείωσε, συρρικνώθηκε πάρα πολύ και πλέον καταντάει, ας πούμε, να είναι μια πάρα πολύ μικρή ομάδα. Κανείς δεν λέει ότι δεν επιτέλεσε ένα πολύ σοβαρό έργο στην ελληνική κοινωνία, με την έννοια, έφερε νέα πράγματα, νέες δοξασίες, αν θέλεις νέες ιδέες, επιμορφώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, όσο επιμορφώθηκε, αλλά το αποτέλεσμα, παραμένεις να είσαι πάρα πολύ μικρός, πολύ μικρότερος απ’ όσο ξεκίνησες. Άρα, τι πρέπει να γίνει από τώρα και στο εξής; Εφόσον δεν μπόρεσες να βρεις τρόπο συνεργασίας με τόσους άλλους, έτσι; που υπάρχουνε, για τον α ή β… όχι κατ’ ανάγκη από υπευθυνότητά σου, έτσι; όχι κατ’ ανάγκη από υπευθυνότητά σου, αλλά δεν μπόρεσες εσύ να δουλέψεις ως καταλύτης της ένωσης, δεν μπορείς να’ χεις και λόγο ύπαρξης πλέον. Άρα, άφησε τα πράγματα να κυλήσουνε, να βρουν τους δρόμους τους και, βεβαίως, να εκφραστούνε νομοτελειακά, που λέει ότι θα γεννηθεί το καινούργιο, είναι αδύνατο να μην γίνει αυτό, γιατί η κατάσταση που βιώνει η χώρα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Άρα, από πού θα συνεχιστεί; Από όλους αυτούς που βρίσκονται μακριά, ας πούμε, απ’ το κατεστημένο αυτό σύστημα, βρίσκονται απ’ έξω, στις παρυφές, δεν θέλουν να συμμετέχουν και ψάχνουν να βρουν τρόπο, ηγέτη, ηγεσίες, οι οποίες θα μπορέσουν να ενώσουν όλες αυτές τις επιθυμίες, για την ανατροπή αυτού του στάτους που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Θα βγει ή δεν θα βγει αυτό; Εγώ πιστεύω ότι νομοτελειακά άμα το δει κανείς, θα βγει.»

(Ολόκληρη η συνέντευξη του εν λόγω κυρίου μπορεί κανείς να την ακούσει και να κρίνει από μόνος του στο

https://www.youtube.com/watch?v=qIi9fnnudMg&t=3254s&app=desktop)

Συγνώμη για την ταλαιπωρία, αλλά θεωρώ ότι είναι από τις εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις που ο εν λόγω κύριος συλλαμβάνεται λέγων αυτά που στ’ αλήθεια πιστεύει.

Και είναι τόσο σπάνιες αυτές οι περιπτώσεις για τον κ. Κυπριώτη, όσο σπάνιες είναι οι εμφανίσεις της τίγρης της Τασμανίας, η οποία τελευταία φορά εθεάθη πριν 81 χρόνια και έκτοτε οι επιστήμονες αναζητούν τα ίχνη της.

Τα ίδια είπε και στη μάζωξη των οργανώσεων της Πάτρας πριν μερικούς μήνες όταν ακόμα προσποιούταν τον Γενικό Γραμματέα του ΕΠΑΜ. Διαβάστε την τοποθέτησή του. Είναι εξαιρετικά διαφωτιστική για το ποιόν, το ήθος του ανθρώπου, αλλά και για τις πολιτικές σκοπιμότητες στις οποίες έχει στρατευθεί.

Να ζητήσω επίσης συγνώμη γιατί, αν και του δημοτικού με γνώσεις και λεξιλόγιο της λαχαναγοράς, χωρίς την ανατροφή ενός Κυπριώτη, μου είναι αδύνατον να σχολιάσω τα τερατώδη ψεύδη που επικαλείται η εν λόγω συνέντευξη. Αν και λάτρης της πολεμικής, μου είναι αδύνατον να κατέβω τόσο χαμηλά ώστε να συνδιαλλαγώ με όρους κρετινικής διαλέκτου, ώστε να αντικρούσω όσους αντιλαμβάνονται τον πολιτικό διάλογο με όρους μονταζιέρας, δηλαδή απομονώνοντας λέξεις και φράσεις για να υποστηρίξουν τη δική τους παθολογική φαντασίωση. Όποιος δέχεται να κατέβει τόσο χαμηλά, απλά δείχνει το επίπεδό του.

Ασχολούμαστε με τον εν λόγω κύριο για τελευταία φορά. Μόνο και μόνο γιατί έχει το θράσος να προσποιείται ακόμη τον Γενικό Γραμματέα ενός πολιτικού φορέα, που ο ίδιος εκτιμά, τουλάχιστον εδώ και πολλούς μήνες, ότι έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο. Και παρ’ όλα αυτά έχει στήσει μονταζιέρα με την επωνυμία «Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ» και μέσω της υπεξαίρεσης της βάσης δεδομένων του Μετώπου αγωνίζεται με τη γνωστή τεχνική της προσωπικής διαβολής, του εκβιασμού και των απειλών να στρατολογήσει για το νέο φορέα με τον οποίο φιλοδοξεί να κερδίσει το βουλευτιλίκι. Γιατί όχι και το υπουργιλίκι. Θα ξεχάσω, λέτε, το λιμάρικο βλέμμα του εν λόγω κυρίου, όταν το 2014 απέρριψα μετά βδελυγμίας πρόταση που πιθανά να με οδηγούσε σε κάποιο από τα υπουργεία της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα;

Έτσι ακριβώς οφείλει να συμπεριφέρεται ένας πολιτικός άνδρας με το αδιαμφισβήτητο ήθος, την τιμή, την υπόληψη και την ανατροφή ενός Κυπριώτη. Τι μεγάλη διαφορά με όλους εμάς του δημοτικού και της λαχαναγοράς, που θέλουμε ανοιχτές διαδικασίες και αναμετρήσεις ενώπιος ενωπίω. Τι ντεκαντάνς, όπως θα έλεγε και η μαντάμ Σουσού για όλους εμάς τους τιποτένιους ιθαγενείς του Μπύθουλα.

Τι ξέρουμε εμείς και πρώτος απ’ όλους εγώ, από ήθος, τιμή, υπόληψη και πρωτίστως ανατροφή. Στήσαμε ποτέ μας μονταζιέρες; Ποτέ! Αποφύγαμε να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με όσους είχαν να μας καταγγείλουν; Ποτέ! Διαβάλαμε με κακοήθειες άλλους συναγωνιστές μας και μάλιστα πίσω από την πλάτη τους και εν αγνοία τους; Ποτέ! Γαντζωθήκαμε από καρέκλες για να το παίξουμε εξουσία όταν εμφανώς η πλειοψηφία δεν μας θέλει; Ποτέ!

Εμείς του Μπύθουλα εν αντιθέσει με τις μαντάμ Σουσού των κρατικοδίαιτων μεγαλείων, αλλά και τους «χρήσιμους ηλίθιους» που θαμπώνονται από δαύτα, δίνουμε τις μάχες μας πάντα πρόσωπο με πρόσωπο. Ποτέ πίσω από τις πλάτες των άλλων, ούτε λακίζοντας όταν τα ψηφαλάκια δεν μας παίρνουν. Εμείς κύριε στρατηγέ εν αποστρατεία δεν τιμηθήκαμε ποτέ με το παράσημο του Σπύρου Λούη, όπως εσείς και το «παρεάκι» σας.

Δώσαμε πάντα τις μάχες μας με ευθύτητα και χωρίς κανείς να μας προσάψει το «άλλες έλεγες πριν, κι άλλα λες τώρα». Και θα συνεχίσουμε να δίνουμε τις μάχες μας με τον ίδιο τρόπο έστω κι αν ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κι οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε, όπως έλεγε κι ο ποιητής. Και να είστε όλοι σίγουροι ότι για εμάς κανένας δεν θα βρεθεί να μας προσάψει τη ρετσινιά του Εφιάλτη, ούτε του «Κυπ-ριώτη» για τη δεξιοτεχνία στην ίντριγκα και την προδοσία.

Βλέπετε η δική μας τιμή, υπόληψη και ανατροφή δεν ανέχθηκε ποτέ να γίνουμε στην τόσο ασήμαντη ζωή μας, πουστόφρονες, όπως έλεγε κι ο μακαρίτης ο Τζίμης. Ούτε για αξιώματα, ούτε για ακαδημαϊκούς τίτλους, ούτε για επαγγελματικές επιτυχίες, ούτε για βουλευτικές και κομματικές αργομισθίες.

Πώς λοιπόν να έχουμε αίσθηση ήθους, τιμής, υπόληψης και ανατροφής όταν αρνούμαστε πεισματικά και αντιπαλεύουμε χρόνια τώρα τέτοιες συμπεριφορές; Για εμάς τους ανθρώπους του Μπύθουλα έχει νόημα μόνο η μπέσα, το φιλότιμο, η ευθύτητα, η ειλικρίνεια – δηλαδή, για να εξηγήσουμε σ’ όσους είναι του φυράματος Κυπριώτη & Σία, να λες πάντα και κάτω απ’ όλες τις συνθήκες αυτό που αληθινά πιστεύεις, ακόμη κι αν χρειαστεί να βρεθείς αντιμέτωπος με τον κόσμο όλο. Αυτό στην αρχαιότητα το έλεγαν παρρησία, που χωρίς αυτήν ούτε αλήθεια, ούτε δημοκρατία μπορεί να υπάρξει.

Συγνώμη και πάλι που παρασυρθήκαμε, αλλά θεωρούμε ότι μιλάμε σε νοήμονα όντα με καλή προαίρεση. Σε όλους τους άλλους λέμε να χαίρονται το ήθος, την τιμή, την υπόληψη και την ανατροφή που χαρακτηρίζει τον Κυπριώτη και το νέο κόμμα του.

Γιατί λοιπόν ο κ. Κυπριώτης δεν έβαλε ανοιχτά στις διαδικασίες του ΕΠΑΜ την άποψή του ότι έκλεισε ο ιστορικός κύκλος του Μετώπου; Γιατί δεν έβαλε ανοιχτά και σε δημόσιο διάλογο μέσα στο ΕΠΑΜ την άποψή του ότι εφόσον το Μέτωπο δεν μπορεί να ενώσει τις γραμμές του, πώς να ενώσει τον λαό; Κι επομένως πάμε γι’ άλλα;

Μήπως γιατί στα μέλη του ΕΠΑΜ θα ακούγονταν πολύ οικεία όλα αυτά; Μήπως γιατί αυτά έλεγαν και όσοι κατά καιρούς μπήκαν στο ΕΠΑΜ αναζητώντας πολιτική καριέρα, αλλά αποχώρησαν με βρισιές και ετυμηγορίες επικείμενης διάλυσης του ΕΠΑΜ επειδή, δυστυχώς, το Μέτωπο δεν τους εξυπηρέτησε;

Μήπως γιατί με τον ευθύ και έντιμο τρόπο δεν θα τον ακολουθούσαν ούτε καν οι ελάχιστοι «χρήσιμοι ηλίθιοι» που τον ακολουθούν τώρα; Μήπως γιατί δεν θα μπορούσε να υφαρπάξει το δαχτυλίδι και την πολιτική προίκα του ΕΠΑΜ για τους νέους πολιτικούς αρραβώνες που σχεδίαζε;

Ποιος έντιμος άνθρωπος θα δεχόταν να γίνει Γενικός Γραμματέας ενός πολιτικού σχήματος για το οποίο πιστεύει ότι έχει κλείσει ο ιστορικός του κύκλος;

Ο κ. Κυπριώτης ανέλαβε ως Γενικός Γραμματέας ένα ΕΠΑΜ με 147 οργανώσεις ανά την Ελλάδα και το εγκατέλειψε αφήνοντας πίσω του λιγότερες από 20. Γιατί θα έπρεπε να διαλυθεί το ΕΠΑΜ για να αποκαλύψει ο κ. Κυπριώτης και το «παρεάκι» του ότι εξαρχής σχεδίαζαν το δικό τους πολιτικό κόμμα; Αν πίστευε ότι το ΕΠΑΜ για οποιοδήποτε λόγο δεν περπατάει για σένα, δεν εκπληρώνει τις προσωπικές σου βλέψεις και επιθυμίες, τότε τι θα έκανε οποιοσδήποτε έντιμος άνθρωπος; Θα είχε παραιτηθεί και θα ακολουθούσε το δρόμο του.

Ποιος έντιμος άνθρωπος θα γαντζωνόταν στη θέση του Γενικού Γραμματέα ώστε να φροντίσει πρώτα να διαλύσει τις οργανώσεις του ΕΠΑΜ και ύστερα να πατήσει επί των ερειπίων του Μετώπου για να εμφανίσει το δικό του κόμμα; Μόνο ένας Τσίπρας. Κανένας άλλος.

Θέλετε απόδειξη; Από το 2015 μαίνεται ο εσωτερικός πόλεμος μέσα στο ΕΠΑΜ με περιοδικές εκρήξεις, συνήθως παραμονές των συνεδρίων. Ο λόγος είναι απλός. Από τη στιγμή που δεν υπήρχε πλέον η νεφελοκοκκυγία των αντιμνημονιακών δυνάμεων για να κρυφτούμε κι εμείς μαζί τους, το ΕΠΑΜ έμεινε μόνο του να υπερασπίζεται προτάγματα, αξίες και αρχές εναντίον ενός απόλυτα εχθρικού καθεστώτος. Τότε ορισμένοι άρχισαν να ανακαλύπτουν περιοδικά και κατά περίπτωση αυτό που ανακάλυψε κι ο κ. Κυπριώτης. Το ΕΠΑΜ έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο.

Άλλοι γιατί το έβρισκαν πολύ ακτιβίστικο κι άλλοι γιατί το έβρισκαν λίγο. Άλλοι γιατί το έβρισκαν πολύ κοινοβουλευτικό κι άλλοι γιατί το έβρισκαν πολύ αντικοινοβουλευτικό. Το bottom line, όπως λένε και οι συνδαιτημόνες του κ. Κυπριώτη με ανατροφή haute coiffure, είναι κάτι εξαιρετικά απλό και απόλυτα φυσιολογικό: καλό είναι να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια, γιατί μυρίζει μπαρούτι αν συνεχίσουμε με το ΕΠΑΜ.

Όμως κανένας, όσο βαθιές κι αν θεωρούσε ότι ήταν οι διαφορές του με το ΕΠΑΜ, αλλά και μ’ εμένα προσωπικά, δεν έστησε μια τέτοια μηχανή διάλυσης σαν κι αυτή που οργάνωσε ο κ. Κυπριώτης και το «παρεάκι» του. Ούτε καν αυτοί που επέλεξαν λίγο πριν το 6ο Συνέδριο να κάνουν ότι κάνει σήμερα ο ίδιος ο Κυπριώτης, δηλαδή να στήσουν δικό τους πολιτικό μόρφωμα. Κανένας!

Κανένα από τα 6 προηγούμενα Συνέδρια του ΕΠΑΜ δεν παρέδωσε στο επόμενο κεντρικό όργανο του Μετώπου μια τόσο διαλυμένη οργάνωση. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσες πολλές διαλυμένες οργανώσεις, όσες στο χρόνο που πέρασε. Κι όλες στο βωμό της πολιτικής ιδιοτέλειας Κυπριώτη & Σία.

Βέβαια, ο ανυπολογίστου ήθους, τιμιότητας, αξιοπρεπείας και ανατροφής πρώην Γενικός Γραμματέας κ. Κυπριώτης & Σία μας λέει ότι η διάλυση των 120 και πλέον οργανώσεων του ΕΠΑΜ έγινε από μόνη της, εκ φύσεως, ή από αγανάκτηση εναντίον του Καζάκη. Ακόμη κι έτσι να είναι, τι έκανε ο ίδιος ως Γενικός Γραμματέας και η κλίκα που έλεγχε την Πολιτική Γραμματεία; Πώς ανέχθηκε επί σχεδόν ένα έτος να προΐσταται απλά ενός πολιτικού οργανισμού που διαλύεται – από μόνος του, παρακαλώ! – ή τον διέλυε ο Πρόεδρός του, δηλαδή αυτός που τον δημιούργησε;

Ποιος έντιμος άνθρωπος που υπηρέτησε το ΕΠΑΜ πιστά και υποτίθεται ότι πιστεύει στα προτάγματά του, θα έβγαινε κατόπιν εορτής για να διατυμπανίσει τον θάνατο του σχήματος, του οποίου ο ίδιος είχε την πρώτη και κύρια ευθύνη; Και ποιος έντιμος άνθρωπος που στα χέρια διαλύθηκε οργανωτικά το ΕΠΑΜ θα έβγαινε να χασκολεγάει χαρακτηρίζοντας το Μέτωπο «ομαδούλα»;

Ο κ. Κυπριώτης πιστεύει ότι κατάφερε αυτό που κανένας άλλος δεν το κατάφερε εξ ιδρύσεως του ΕΠΑΜ, να διαλύσει το Μέτωπο. Και θεωρεί ότι μιας και δεν μπόρεσε να υφαρπάξει ολόκληρο το ΕΠΑΜ για να εξυπηρετήσει τη δικές του πολιτικές επιδιώξεις, τουλάχιστον ας εξαργυρώσει το γεγονός ότι διέλυσε τη μόνη πολιτική οργάνωση στην Ελλάδα, που αντιπροσωπεύει έστω οιονεί απειλή για το καθεστώς.

Το ποιος είναι «ομαδούλα» και αν όντως διαλύθηκε το ΕΠΑΜ, ας το αφήσουμε να το δείξει η ίδια η ζωή. Εγώ απλά θέλω να υπενθυμίσω κάτι που μου έλεγε πρόσφατα ένας συναγωνιστής: Το ρουφιανιλίκι πολλοί το αγάπησαν, τον ρουφιάνο κανείς.

Ας μιλήσουμε λοιπόν ανοιχτά κι ας τα πούμε έξω από τα δόντια. Αμέσως μετά τα κροκοδείλια του συνεδρίου, άρχισε να στήνεται η μηχανή του νέου κόμματος Κυπριώτη & Σία εντός του ΕΠΑΜ. Ο σκοπός τους ήταν να αφομοιώσουν το ΕΠΑΜ σ’ έναν νέο κόμμα με στρογγυλεμένα προτάγματα – άλλωστε, όπως να είστε σίγουροι ότι έχει ανακαλύψει ο Κυπριώτης & Σία μπήκαμε στη μεταμνημονική εποχή, τι διάολο λοιπόν χρειαζόμαστε τα προτάγματα του ΕΠΑΜ που τρομάζουν και τον κόσμο; – και ικανό να χτυπήσει πόρτες για να λάβει χορηγίες από ισχυρούς επιχειρηματίες της χώρας.

Η απαρχή αυτού του σχεδίου έγινε στην παρασκηνιακή συνάντηση της γνωστής παρέας σε καφέ της Ελληνικού, μόλις ο κ. Κυπριώτης αισθάνθηκε σίγουρος ότι έχει πάρει τα ινία του ΕΠΑΜ ως Γενικός Γραμματέας. Οκτώβριος του 2017. Εκεί μαζεύτηκαν οι Κυπριώτης, Αριδάς, Πιερουτσάκος, Παναγιωτόπουλος και Ρώσιος. Με είχαν καλέσει και μένα με το πρόσχημα ότι θα συζητούσαμε την ανάληψη εκ μέρους του κ. Ρώσιου του Γραφείου Τύπου του ΕΠΑΜ.

Αν και δεν καταλάβαινα γιατί θα έπρεπε να γίνει ιδιωτική συνάντηση εν κρυπτώ και σε καφενείο, για ένα τόσο σοβαρό θέμα, πήγα. Μόλις ο κ. Ρώσιος ξεκίνησε να λέει ότι το ΕΠΑΜ πρέπει να του εξασφαλίσει τα προς το ζην για να αναλάβει πρωτοβουλίες, τότε κατάλαβα ότι κάτι πολύ βρόμικο παίζεται και φυσικά δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να ανεχθώ εκβιασμούς και βρόμικα πάρε-δώσε. Σηκώθηκα λοιπόν αμέσως κι έφυγα με αγανάκτηση δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει καν πεδίο συζήτησης.

Από το «παρεάκι» ήμουν ο μόνος που προφανώς προσβλήθηκε – είπαμε, αλλιώς εννοούμε εμείς του Μπύθουλα την τιμή, την αξιοπρέπεια και το ήθος κι αλλιώς οι αξιωματούχοι και οι επιτήδειοι – και ο μόνος που σηκώθηκε κι έφυγε. Οι υπόλοιποι έμειναν για δυο ώρες προκειμένου να σχεδιάσουν την άλωση του ΕΠΑΜ για το προσωπικό τους συμφέρον.

Τον δε κ. Ρώσιο τον κράτησαν μήπως και τους ανοίξει καμιά πόρτα για τη δικής τους προσωπική προβολή. Το ΕΠΑΜ το είχαν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Αλλά όπως είπε και ο ίδιος ο Ρώσιος σε συναγωνιστές, «σιγά μη μείνω με τον μπατίρη τον Καζάκη, όταν υπάρχει ο Σαββίδης ο λεφτάς»!

Μετά από αυτή τη συνάντηση άρχισε η εφαρμογή του σχεδίου. Οι οργανώσεις έπρεπε να διαλυθούν γιατί στο νέο κόμμα δεν χρειάζονταν τοπικές οργανώσεις με μέλη που έχουν απαιτήσεις δράσης και γνώμη. Ήταν αρκετοί οι αρχηγοί και η κλίκα τους. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν καλοί μόνο για ψηφαλάκια.

Για μένα προοριζόταν η θέση του Μπρέζνιεφ, δηλαδή της νεκροζωντανής βιτρίνας για να αλωνίζουν οι από πίσω. Είχε βάση κάτι τέτοιο, μιας και είδα το Χάρο ζωντανό με τα μάτια μου, όπως λέει ο λαός μας, όχι στο νοσοκομείο, αλλά ένα-δυο μήνες μετά. Μετατραυματικό στρες το λένε οι γιατροί, αλλά για μένα ήταν η μεγαλύτερη μάχη που έδωσα με τον εαυτό μου στα 55 χρόνια της ζωής μου.

Το «παρεάκι» το ήξερε και από προφανώς άδολο ενδιαφέρον φρόντιζε να έχει καθημερινή ενημέρωση από τους γιατρούς που με παρακολουθούσαν, μόνο και μόνο για να κάνουν τα αδύνατα, δυνατά προκειμένου να μην συνέλθω ποτέ. Να μην πατήσω ποτέ στα πόδια μου ξανά. Γιατί; Διότι έτσι μαζί με την σφραγίδα του ΕΠΑΜ θα είχαν κι έναν Μπρέζνιεφ να ξεπουλήσουν στον πρώτο τυχόντα, που πρόσφερε για την πάρτη τους τα περισσότερα.

Κι όταν διαπίστωσαν ότι ακόμη και στην κατάσταση που ήμουν δεν θα παραδιδόμουν εύκολα, τότε ξέσπασε ο ανοιχτός πόλεμος. Πότε έγινε αυτό; Όταν στις διαδηλώσεις για τη Μακεδονία είδα ανάμεσα στους διοργανωτές γνωστά υποκείμενα, φασιστοειδή και άλλα, που κινούνταν ως οργανέτα του Σαββίδη και του μαύρου χρήματος που αντιπροσωπεύει.

Κι επομένως θεώρησα αυτονόητο ότι έπρεπε και όφειλα να διαφοροποιηθώ. Κανένας δεν θα μου λέρωνε το όνομα βάζοντάς με στο ίδιο καλάθι με τα άπλυτα του Σαββίδη και του κάθε νταβατζή της εγχώριας πολιτικής. Ήταν και παραμένει θέμα προσωπικής εντιμότητας και αξιοπρέπειας, που, οφείλω να ομολογήσω, αφορά μόνο εμάς τα παιδιά του Μπύθουλα, αλλά όχι την εντιμότατη παρέα του κ. Κυπριώτη.

Η δική της τιμή, υπόληψη και αξιοπρέπεια δεν θίγεται όταν πρόκειται να εξυπηρετηθεί η προσωπική της ιδιοτέλεια. Και η ιδιοτέλεια ήταν προφανής. Σχεδίαζε να προσκολληθεί στον συρφετό μπας και κερδίσει μερίδιο από τα ψηφαλάκια, αλλά και το σπονσάρισμα των Σαββίδη και Σία.

Αυτό ήταν το επίδικο ζήτημα στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας της 16ης Ιανουαρίου και ο Κυπριώτης, όπως και οι δικοί του, ξέρουν πολύ καλά ποιους «Μακεδόνες» αποκαλώ προδότες. Τους ίδιους «Μακεδόνες» που ήθελε να προσεταιρισθεί ο ίδιος ο Κυπριώτης, μπας και εξασφαλίσει αυτός και η παρέα του τα ψηφαλάκια και τα λεφτά που θα τους έβαζαν στην επόμενη Βουλή.

Γι’ αυτό και αρνήθηκαν από την πρώτη κιόλας στιγμή να διαφοροποιηθούν από τον συγκεκριμένο συρφετό Σαββίδη & Σία. Όταν μάλιστα ήρθε η σειρά της Αθήνας για συλλαλητήριο, εκμεταλλεύθηκαν ως εκεί που δεν παίνρει την κ. Μπιτάκου για να βρεθούν στην εξέδρα και να δείξουν στον συρφετό ότι έχουν δύναμη, προκειμένου οι εντετλμένοι του Σαββίδη να τους πάρουν στα σοβαρά. Και το ΕΠΑΜ απλά κλήθηκε να παίξει το ρόλο των κλακαδόρων της παρέας του κ. Κυπριώτη. Ερήμην των μελών του και χωρίς κανενός είδους ενημέρωση ακόμη και της ΠΓ.

Έτσι παίζονται τα σκοτεινά παιχνίδια στο παρασκήνιο της πολιτικής. Κι όποιος αρέσκεται στο σκοτεινό παρασκήνιο της πολιτικής, είναι γιατί αυτός έχει σκοτεινά σχέδια. Για κανέναν άλλο λόγο.

Όποιος αμφιβάλει, ας μου δείξει έστω και μια διαφοροποίηση των κυρίων της παρέας, ή έστω της Πολιτικής Γραμματείας από τον πολιτικό συρφετό του Σαββίδη. Μία έστω αρκεί. Στις δικές μου τοποθετήσεις υπάρχουν δεκάδες, στις δικές τους ούτε μία. Γιατί άραγε; Διότι εγώ πάσχιζα να κόψω γέφυρες με τον συρφετό, ενώ αυτοί προσπαθούσαν να τις διατηρήσουν για δικό τους προσωπικό όφελος.

Κι έτσι έκρυψαν από τα μέλη του ΕΠΑΜ τις επιστολές μου τον Ιανουάριο του 2018, για να μην καταλάβουν ότι η διαμάχη δεν ήταν για το αν θα πάμε, ή όχι στο συλλαλητήριο, αλλά για τη διαχωριστική γραμμή που οφείλαμε να χαράξουμε από τον συρφετό Σαββίδη. Διαχωριστική γραμμή από αυτούς που θα μας έφερναν ψηφαλάκια με τα λεφτά Σαββίδη; Τρελός είναι ο Καζάκης; Ψυχασθενής, σχιζοφρενής! Όπως ισχυρίζονταν στις περιοδείες τους ανά τις οργανώσεις.

Στη συνεδρίαση εκείνη της 16ης Ιανουαρίου κατάλαβα ότι μας χωρίζει άβυσσος, ότι αν βρισκόταν εκεί ο Σαββίδης, ή κάποιος εκπρόσωπός του και έβαζε στο τραπέζι δεσμίδες με χαρτονομίσματα, είμαι απολύτως σίγουρος ότι εγώ και ορισμένοι άλλοι συναγωνιστές μου δεν θα ζούσαμε για να διηγηθούμε την ιστορία. Αν έχετε δει λυσσασμένα σκυλιά να τρέχουν τα σάλια τους στην ιδέα και μόνο του κόκκαλου, τότε θα πάρετε μια ιδέα για τη λύσσα της παρέας Κυπριώτη για να μην διαφοροποιηθεί το ΕΠΑΜ από τον συρφετό του Σαββίδη.

Ύστερα απ’ όλα αυτά άρχισε η παρέα να βιάζεται να τελειώσει τη δουλειά. Ο κ. Κυπριώτης άρχισε να γίνεται απρόσεκτος κι έτσι επιχείρησε να στρατολογήσει στην ιδέα του νέου κόμματος με χορηγίες τύπου Σαββίδη και ιδρυτικά μέλη του ΕΠΑΜ. Θεωρούσε ότι μπορούσε να τους κερδίσει, όπως κέρδισε και την ομαδούλα των «χρήσιμων ηλιθίων» που τον ακολουθεί. Με την προσωπική διαβολή.

Κι έτσι έκανε το μοιραίο λάθος. Τους έφερε στις συναντήσεις που έκανε αυτός και τα πρωτοπαλίκαρά του με διάφορες «προσωπικότητες», ώστε να δείξει ότι κρατά το ΕΠΑΜ στο χέρι. Ότι ο Καζάκης είναι απόλυτα απομονωμένος, όπως έλεγε και ξανάλεγε στους υπό στρατολόγηση πρώην συναγωνιστές του. Στις συναντήσεις συζητούσαν τη διάλυση του ΕΠΑΜ και την ίδρυση νέου κόμματος χωρίς τα χοντροκομμένα προτάγματα του ΕΠΑΜ που τρομάζουν τους πιθανούς χρηματοδότες της εισόδου του στην βουλή.

«Ένα τέτοιο κόμμα, χωρίς τις ανοησίες που υποστηρίζει ο Καζάκης, μπορεί να βρει πολλά λεφτά από χορηγίες. Να, όπως τα κατάφερε ο Θεοδωράκης του Ποταμιού, πήγε στην Ιντρακόμ πήρε εκατομμύρια ευρώ και μπήκε στη Βουλή. Έτσι κι εμείς…» δήλωσε ένας από τους επιτελείς του νέου υπό διαμόρφωση κόμματος στους γιατρούς του ΕΠΑΜ για να τους ξεκαθαρίσει αυτό που ήθελε να πετύχει το σχέδιο Κυπριώτη. Κι αυτά τα είπε παρουσία των Κυπριώτη-Πιερουτσάκου, χωρίς να εισπράξει κανενός είδους επίπληξη από κανέναν εκ των δύο δήθεν ηγετικών στελεχών της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ.

Όλα αυτά κι άλλα πολλά έχουν κατατεθεί ενυπόγραφα στο κεντρικό όργανο του ΕΠΑΜ και έχουν αποσταλεί στους πυρήνες. Γι’ αυτό και το «παρεάκι» Κυπριώτη, όταν είδε ότι με την τρομοκρατία του ανυπόληπτου Λεπίδα μέσω μηνύσεων για «εγκληματική οργάνωση» και άλλα παρόμοια, δεν κατάφερνε τίποτε, τι αποφάσισε; Να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και να στήσει την μονταζιέρα προκειμένου να μας απαλλάξει από όσους «χρήσιμους ηλίθιους» υπάρχουν ακόμη μέσα στο ΕΠΑΜ. Ευχαριστούμε πολύ για την εξυπηρέτηση, καθώς είναι απόλυτα άξιοι οπαδοί του νέου κόμματος Κυπριώτη.

Τώρα, αν θέλει να πιστέψει κανείς πώς όλα αυτά τα έκαναν γιατί δεν θέλανε να ξεπουλήσουν όσο-όσο το ΕΠΑΜ και την «προϋπηρεσία» τους σ’ αυτό, στον πρώτο τυχόντα που θα έδινε τα περισσότερα, ας το πιστεψει. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι αναμεταξύ μας που πιστεύουν στους Ελοχίμ και Νεφελίμ, δεν θα υπάρξουν κι εκείνοι που θα πιστέψουν πώς όλα αυτά τα έκαναν για καλό σκοπό – όχι προς Θεού για τη δική τους ιδιοτέλεια – για όλους εμάς τους ασήμαντους ανθρωπάκους του Μπύθουλα, που έχουμε μάλιστα το θράσος να τους ζητάμε να λογοδοτήσουν στα σώματα του ΕΠΑΜ και να τους ασκούμε κριτική. Που ακούστηκε! Θα σηκωθεί η μαντάμ Σουσού από τον τάφο της και θα μας κυνηγά με τα γοβάκια του ντεζενέ της.

Mon dieu qu’est ce qu’on a fait, όπως θα λέγαν και οι ομογάλακτοι της ανατροφής του κ. Κυπριώτη. Ξεσηκώθηκαν οι άξεστοι της λαχαναγοράς να τα βάλουν με έναν κοτζάμ στρατηγό! Ορέ που πάμε; Γκιλοτίνα που μας χρειάζεται!

Αν πάλι όλα αυτά που έγραψα θίγουν την τιμή και την υπόληψη κανενός ευυπόληπτου και καθόλα αξιοσέβαστου προσώπου, που θέλει να δοκιμάσει τη γελοιοποίηση και στις αίθουσες των δικαστηρίων, κανένα πρόβλημα. Είμαι στη διάθεσή του. Το μόνο που θέλω να θυμίσω σε όλους τους ενδιαφερόμενους είναι το εξής αληθινό από τα παραλειπόμενα της ιστορίας:

Στον ύστερο μεσαίωνα οι οίκοι ανοχής εκπροσωπούσαν ένα απολύτως αξιοσέβαστο επάγγελμα. Οι εκδιδόμενες γυναίκες, που στη Γερμανία της εποχής ονομάζονταν «schöne Frauen», δηλαδή «ωραίες κυρίες», είχαν το δικό τους συνάφι, το οποίο δεν δίσταζε να καταφύγει στα δικαστήρια της εποχής όποτε διαπίστωνε ότι θιγόταν το εξαίρετο αυτό επάγγελμα. Όταν κάποτε στα 1500 ένα ιερομόναχος γυρνούσε κι έβγαζε πύρινους λόγους εναντίον της πορνείας, τότε σε μια Γερμανική πόλη όπου το συνάφι των εκδιδομένων γυναικών, βρήκε προσέλαβε έναν εξαιρετικά ευυπόληπτο δικηγόρο – φαντάζομαι ότι θα βρήκαν κάποιον πρόθυμο σαν τον κ. Λεπίδα – για να καταγγείλουν τον ιεραπόστολο στο δικαστήριο. Το δικαστήριο έκρινε ότι τα κηρύγματα του ιεραπόστολου εναντίον της πορνείας, έθιγαν την τιμή και την υπόληψη των εκδιδομένων γυναικών και έκτοτε απαγορεύτηκε να τις αποκαλούν πόρνες και να μιλούν καταδικαστικά για την πορνεία. Δεν μπορεί, είπε ο νομοδιδάσκαλος του ύστερου μεσαίωνα, να προκαλούνται ενοχές σ’ όσους ασκούνται στην πορνεία. Ο κακομοίρης ιεραπόστολος κρίθηκε ένοχος και επειδή δεν είχε να πληρώσει το βαρύ πρόστιμο, το δικαστήριο τον καταδίκασε σε καταναγκαστικά έργα. Εκεί παρέδωσε το πνεύμα του στον Ύψιστο.

Κι όποιος έχει νιονιό, μπορεί να στοχάζεται.

Για τα υπόλοιπα, ανυπομονώ να περάσω στιγμές απίστευτης διασκέδασης όταν το κόμμα Κυπριώτη θα αρχίσει να μιλάει πολιτικά και να παίρνει θέσεις για τα καίρια ζητήματα της πατρίδας. Είναι κι αυτό μια μικρή αποζημίωση για την απίστευτη ντροπή που ένιωθα κάθε φορά όταν οι εν λόγω κυρίες και κύριοι έβγαιναν δημόσια να απευθυνθούν σε μαζικά ακροατήρια εκπροσωπώντας το ΕΠΑΜ. Και η ντροπή μου γινόταν ακόμη μεγαλύτερη, όταν έβλεπα πώς αντιδρούσαν στην απόλυτα δικαιολογημένη κριτική που τους ασκούσαν κατόπιν εντός και εκτός του ΕΠΑΜ. Μέχρι που βρήκαν για δικηγόρο τον κ. Λεπίδα. Έκτοτε όποιος τολμά να ασκήσει κριτική, όποιος ξεμπροστιάζει τις πρακτικές και τις σκοπιμότητες τους, τον απειλούν με μήνυση και μπαλαούρο. Όπως ακριβώς απειλούσαν με μηνύσεις και οι «ωραίες κυρίες» της Γερμανίας του μεσαίωνα.